Artikel van het Gatestone Institute
“De uitbuiting van kinderen in de strijd tegen Israël trekt weinig aandacht van de internationale gemeenschap en de media. Mensenrechtenorganisaties en de VN hebben gekozen om de ogen te sluiten voor deze schending van de mensenrechten. In plaats van deze oorlog te veroordelen, stellen deze groepen Israël aan de kaak voor het richten op minderjarigen.
Deze strategie werkt goed voor Hamas en Fatah, die Israël altijd de schuld kunnen geven voor het “opzettelijk als doelwit kiezen” van Palestijnse kinderen – een bewering, die de media in het Westen vaak steunen zonder vragen te stellen.”“Nog zorgwekkender is dat de Palestijnse groepen vaak de families belonen, die dan minder gemotiveerd worden om hun kinderen te stoppen hun leven te riskeren.
Volwassen activisten, die kinderen stimuleren en sturen om deel te nemen aan geweld, zouden verantwoordelijk moeten worden gehouden, niet alleen door Israël, maar door hun eigen mensen. Als deze volwassenen een intifada willen, zouden zij de eersten moeten zijn om naar buiten te gaan en Israëlische politieagenten en militairen het hoofd te bieden.
Hamas, Fatah en andere Palestijnse groepen gebruiken kinderen van Oost-Jeruzalem en de Westelijke Jordaanoever in wat lijkt op een nieuwe intifada tegen Israël.
Bijna de helft van de Palestijnen die door de Politie in Jeruzalem zijn gearresteerd in de afgelopen maanden, zijn minderjarigen. Sommigen van hen zijn nog maar negen jaar oud.
Deze kinderen worden gestuurd om stenen, brandbommen en vuurwerk naar politieagenten en IDF-soldaten te gooien, maar ook naar Israëlische burgers en voertuigen, waaronder bussen en de light-rail in Jeruzalem.
De uitbuiting van kinderen in de strijd tegen Israël trok weinig aandacht van de internationale gemeenschap en de media. Mensenrechtengroeperingen en instellingen van de Verenigde Naties hebben ervoor gekozen om de ogen te sluiten voor deze schendingen van de mensenrechten.
In plaats van diegenen te veroordelen, die misbruik maken van de kinderen en ze sturen om politieagenten en militairen het hoofd te bieden, houden deze groepen en instellingen zich bezig met het aan de kaak stellen van Israël voor het richten op minderjarigen.
De meeste van de aanvallen met kinderen doen zich voor na schooltijd, dus ze zijn niet verstoken van onderwijs. Maar helaas zijn sommige Palestijnse minderjarigen gedood of gewond in botsingen met Israëlische veiligheidstroepen.
Orwa Hammad, een 14-jaar oude Palestijns-Amerikaanse jongen uit het dorp Silwad bij Ramallah, werd vorige week door IDF soldaten doodgeschoten. Het IDF zegt dat hij werd betrapt bij het slingeren van een brandbom naar Israëlische voertuigen.
Eerder werd de 13-jaar oude Bahaa Bader door IDF-soldaten doodgeschoten in het dorp Beit Likya, ook in het Ramallah-gebied. Een IDF woordvoerder zei dat soldaten met scherpe munitie reageerden toen inwoners brandbommen naar hen gooiden, toen ze het dorp verlieten.
Vorige maand werd de 16-jarige Mohammed Sinokort uit de Wadi al-Joz wijk van Jeruzalem gedood tijdens een incident, waarbij stenen werden gegooid.
Dit is niet de eerste keer dat Palestijnse groepen kinderen gebruiken in de strijd tegen Israël. Tijdens de eerste intifada, die in 1987 uitbrak, stonden vrouwen en kinderen vaak in de voorste gelederen bij de confrontaties met Israëlische veiligheidsfunctionarissen.
Deze strategie werkt goed voor Palestijnse groeperingen als Hamas en Fatah. Uiteindelijk kunnen ze altijd de schuld aan Israël geven voor het “doelbewust” richten op Palestijnse kinderen en vrouwen – een beschuldiging die de massacommunicatie-media in het Westen vaak steunen zonder vragen te stellen.
Bovendien weten de Palestijnse groepen dat de kinderen die gestuurd worden om Israëlische soldaten en politieagenten te confronteren, niet ter verantwoording worden geroepen.
De meeste minderjarigen die door de politie in Jeruzalem worden aangehouden voor hun betrokkenheid bij de gewelddadigheden worden vrijgelaten met huisarrest. In gevallen waar de kinderen tussen negen en 13 jaar oud zijn, worden ze naar sociale instanties verwezen, zonder te worden vastgehouden.
Het grootste gedeelte van deze kinderen gaat erop uit om met stenen en brandbommen naar Israëli’s te gooien, omdat ze afkomstig zijn uit arme gezinnen of gebrek hebben aan goed onderwijs en andere economische en sociale voorrechten. Maar veel van hen komen uit middenklasse gezinnen en leven niet in vluchtelingenkampen.
Deze kinderen zijn het slachtoffer van een campagne van indoctrinatie en aansporing, die door verschillende Palestijnse groeperingen als Hamas en Fatah wordt gevoerd. Het is een campagne die wordt gevoerd via de media, moskeeën, onderwijsinstellingen en de brandende retoriek van leiders en activisten.
Nog zorgwekkender is, dat de Palestijnse groepen vaak de families van de kinderen belonen door het huren van advocaten en het betalen van boetes, opgelegd door de Israëlische rechtbanken. Dit betekent dat de gezinnen minder gemotiveerd zijn om hun kinderen te stoppen hun leven te riskeren.
Er zijn ook berichten, dat activisten van Fatah en Hamas in Jeruzalem kinderen kleine sommen geld betaalden om met stenen en brandbommen naar Israëli’s te gooien en wegen in verschillende Arabische wijken te blokkeren.
Hamas en Fatah hadden al lang ontdekt dat kinderen één van de meest effectieve instrumenten zijn in de strijd tegen Israël – vooral om de schade die Israël oploopt in het hof van de internationale publieke opinie.
Tot nu toe lijkt het erop dat de Palestijnse groepen succesvol zijn geweest in hun poging Israël af te schilderen als een land dat opzettelijk Palestijnse minderjarigen als doelwit kiest, wier enige misdaad is dat zij “zich verzetten tegen de bezetting.”
Het kleden van kinderen in militaire uniformen en hen toe te staan geweren en pistolen te dragen tijdens demonstraties in de Westelijke Jordaanoever en de Gazastrook is een manier om hen aan te sporen om hun leven in gevaar te brengen. Maar Hamas, Fatah en andere Palestijnse facties zien niets mis in deze praktijk.
De volwassen activisten die kinderen stimuleren en sturen om deel te nemen aan geweld zouden verantwoordelijk moeten worden gehouden, niet alleen door de Israëlische autoriteiten maar ook door hun eigen mensen en de internationale organisaties voor de mensenrechten. Als deze volwassenen een intifada willen, moeten zij de eersten zijn om Israëlische politieagenten en militairen het hoofd te bieden.
De tijd is gekomen voor de internationale gemeenschap en de media om op hun storend gedrag te letten en te eisen, dat Palestijnse groepen ophouden zich te verbergen achter kinderen.”
Bron: Gatestone Institute
Vertaling: A. Monster
Beste Loes, het zou het beste zijn dat het verboden wordt om kinderen aan te sporen tot oorlog maar helaas gebeurd dat niet.
loes van es
Op 13 november 2014 om 8:42 pm uur
Zou er niet een mogelijkheid zijn omdat alle arabische tv.zenders en schoolboeken kinderen aansporen tot oorlog.
Al vanaf jonge leeftijd ook als schild en bomgordel dragers worden ze gebruikt, dat is toch psygisch en lichamelijke offeren van kinderen.