Een anti-Amerikaanse president?

23 februari 2015 







Een storm brak los in Amerika – voornamelijk aan de linkerkant van het politieke spectrum – naar aanleiding van de bewering van de voormalige burgemeester van New York, Rudy Giuliani, dat president Barack Hussein Obama niet van Amerika houdt.



De door links gedomineerde media, die Obama aan de macht hielpen brengen en hem aan de macht hielpen houden, waren woedend – wat niet verwonderlijk was, gezien deze sterke beschuldiging door een man, die alom bekend en geliefd is om zijn krachtig patriottische gedrag tijdens de ramp van 11 september 2001 in New York. 

Maar is het waar wat Giuliani zegt? 



Twintig jaar lang zat de jonge Barack Obama onder de virulente en revolutionaire anti-Amerikaanse onderwijzing van zijn favoriete pastor, Jeremy Wright, die het zelfs aandurfde om zijn preekstoel te gebruiken om “God verdoeme Amerika” te schreeuwen. Obama liep nooit weg om zijn afkeer te tonen over deze haatuitbarstingen en zijn vrouw Michele merkte later na zijn verkiezing als de eerste zwarte man als president op: “Dit is de eerste dag, dat ik kan zeggen, dat ik van deze natie houd.”

We weten uit de geschiedenis van de Verenigde Staten dat het niet de eerste keer is, dat later bleek dat mensen, die hoge posities in de regering bereikten, hun invloed hadden gebruikt om diezelfde landen te dienen, die in oorlog waren of overhoop lagen met Amerika.

Alger Hiss, die in het State Department een senior-status verwierf, is slechts een van de velen die hier genoemd kunnen worden. Toen Whittaker Chambers zijn vermoedens over deze Alger Hiss opperde, waren hoon en spot de eerste reactie van de links-geïnfecteerde media. Uiteindelijk bleken Chambers’ beweringen de waarheid te zijn, toen werd ontdekt dat Hiss een agent was van de Sovjetunie. Voordat hij echter schuldig werd bevonden, had de pers, zoals Chambers in zijn boek “Witness” vertelt, zijn geloofwaardigheid al vrijwel vernietigd.

Het is juist dit mediawapen dat werd ingeschakeld tegen allen, die uit ware liefde voor hun Amerikaanse natie het hebben gewaagd Obama’s loyaliteit aan de fundamentele richtinggevende joods-christelijke principes, die de Verenigde Staten in zijn onderscheidende en krachtige positie in onze wereld hebben geplaatst, te betwijfelen.

Ridiculisering is de naam van dit wapen en het uit zich in dit soort verontwaardiging: “Hoe kun je zo dom zijn en je zo vergissen om te insinueren, dat onze zwarte president allesbehalve een echte liefhebber en dienaar is van die dingen, die unieke zegeningen gebracht hebben voor ons land? Je moet wel gek zijn! Hoe durf je?”



Spot is inderdaad een effectieve knuppel en het wordt voortdurend gebruikt door velen, die hebben geholpen om Obama in zijn positie te brengen en hem ten koste van alles verdedigd hebben – een prijs, die op een dag heel goed helemaal ondraaglijk kan worden voor de meeste Amerikanen.

Voor revolutionairen die in oorlog zijn geweest met veel van de beginselen, die ten grondslag liggen aan ons uitzonderlijk gezegend Amerika – revolutionairen die, zoals Obama in zijn verkiezingstoespraken pochte, hem wilden helpen “om in principe Amerika te transformeren” – is spot het “meest krachtige wapen.” Dit schrijft Saul Alinsky, een van Obama’s favoriete mentoren, in “Rules for Radicals” (Regels voor Radicalen) – een boek, dat gewijd is aan Lucifer, die door de Bijbel wordt beschreven als “de vernietiger van de naties.”



En laten we eerlijk zijn, het heeft gewerkt – deze spot door zo veel naar links leunende experts, die de meeste van onze media beheersen.

Of het de snelle en gewelddadige bewapeningswedloop is, het debacle in Benghazi, de onwettige intimidatie door de Amerikaanse belastingdienst van vooral conservatieve pro-Amerikaanse, pro-Israël groepen en organisaties, of de geboorteakte-kwestie die betwijfelt waar Obama werkelijk werd geboren – degenen, die deze problemen ter sprake brengen werden met dezelfde minachting behandeld, als waarmee alle kritische beweringen tegen het presidentschap van Obama werden behandeld.

Was hij inderdaad een moslim, die meer van de ISLAM hield dan van de Amerikanen, die hem als hun president kozen? Deze suggestie werd natuurlijk belachelijk gemaakt op precies dezelfde manier: “Hoe kan iemand zelfs maar zulke domheid suggereren?” Dit ondanks de momenten dat Obama – meestal in de aanwezigheid van andere moslims – zichzelf een moslim noemde!!!

Nu, een aantal van deze gerapporteerde beschuldigingen – hoewel altijd ontkend en belachelijk gemaakt door de mannen en vrouwen rond Obama en vaak door de verbeten trouwe media – zijn inderdaad ernstig. Laten we een aantal daarvan noemen en de mogelijke uitkomsten noemen, als bewezen zou worden dat ze waar zijn.



Richard Nixon werd afgezet wegens liegen en het verbergen van de Watergate-inbraak door zijn mannen. Anders dan in Benghazi waren er geen Amerikaanse levens bij betrokken, maar toch werd Nixon uit de macht ontheven. Zijn misdaad was veel minder ernstig dan die welke, naar men zegt, tijdens het presidentschap van Obama werd gepleegd.

Als uiteindelijk wordt ontdekt dat het waar is, dat Obama in Mombasa, Kenia is geboren en niet in Hawaii –  zoals werd onderzocht en door velen werd verklaard –  zal zijn hele presidentschap illegaal moeten worden verklaard, zijn eed bij zijn inauguratie als president voor het Hooggerechtshof een drogreden – omdat de mensen moeten hebben geweten, dat terwijl hij zwoer trouw de Amerikaanse grondwet te handhaven, hij deze op de dag van zijn eed overtrad door te liegen over zijn geboorteplaats!

Toen Donald Trump, één van de weinige moedige mannen die Obama uitdaagde zijn geboorteplaats te bewijzen als hij dat kon, hem daarvoor vijf miljoen dollar aanbood, maakte de Amerikaanse president Trump belachelijk, en het werkte!! Dat de “originele” geboorteakte van Obama, die later door het Witte Huis werd vrijgegeven, zeker een vervalsing was, werd briljant aangetoond door (onder andere) de eminente jurist Richard R. Silverlieb. Hier is zijn verslag:

(Voor alle “anti-Fox News” mensen: niets van deze inlichtingen kwam van Fox. Alles ervan kan worden geverifieerd uit legitieme bronnen (Wikipedia, de website van het Kapiolani ziekenhuis zelf en een goed geschiedenisboek, zoals hierin vermeld). Het is voor iedereen heel gemakkelijk na te gaan.)

Vier eenvoudige vragen: 


1. Destijds in 1961 werden kleurlingen ‘negers’ genoemd. Dus hoe kan Obama’s ‘geboorteakte’ verklaren, dat hij “Afro-Amerikaans” is, als die term in die tijd niet eens werd gebruikt?

2. De geboorteakte die het Witte Huis vrijgaf vermeldt de geboorte van Obama als 4 augustus 1961 en vermeldt Barack Hussein Obama als zijn vader. Niet zo bijzonder, zou je denken? Op het moment van de geboorte van Obama toont het ook aan, dat zijn vader 25 jaar oud is en dat Obama’s vader werd geboren in “Kenia, Oost-Afrika,” Dit lijkt niets om je zorgen over te maken, alleen is er het feit, dat ‘Kenia’ tot 1963, twee volle jaren na de geboorte van Obama en 27 jaar na de geboorte van zijn vader, niet eens bestond. Hoe kon Obama’s vader worden geboren in een land dat nog niet bestond? Tot Kenia in 1963 werd gevormd, was het bekend als het “Brits-Oost-Afrika Protectoraat”. Lees dit na op: http://en.wikipedia.org/wiki/Kenya.

3. Op de geboorteakte vrijgegeven door het Witte Huis, is de genoteerde geboorteplaats “Kapi’olani Maternity & Gynaecological Hospital”. Dit kan niet, want dit ziekenhuis of deze ziekenhuizen in kwestie heetten respectievelijk “KauiKeolani Children’s Hospital” en “Kapi’olani Maternity Home”. De naam werd pas in 1978 veranderd in Kapi’olani Maternity & Gynaecological Hospital, toen deze twee ziekenhuizen werden samengevoegd. Hoe kan deze specifieke naam van het ziekenhuis op een geboorteakte staan die gedateerd is op 1961, als deze naam tot 1978 nog niet van toepassing was?
U KUNT DIT CONTROLEREN OP: http://www.hawaiipacifichealth.org/kapiolani/about-us/overview/



Waarom werd dit niet besproken in de grote media?

4. Misschien geeft Obama’s boek over zijn vader een aanwijzing. Hij verklaart hoe trots hij er op is dat zijn vader vocht in de Tweede Wereldoorlog. Ik ben geen wiskundig genie, dus ik heb misschien wat hulp van u nodig. Barack Obama’s ‘geboorteakte’ zegt, dat zijn vader in 1961, 25 jaar oud was toen Obama werd geboren. Dan moet de geboortedatum van zijn vader zijn geweest in ongeveer 1936 – als mijn wiskunde klopt (eerlijk, ik deed dat zonder rekenmachine!!!) Nu hebben we een niet-herzien geschiedenisboek nodig – één dat niet gewijzigd is om tegemoet te komen aan de doelen van de auteur – om te controleren of WO II echt plaatsvond tussen 1939 en 1945. Hoeveel 3-jarigen vechten er in oorlogen? Zelfs in de laatste fase van de Tweede Wereldoorlog kon zijn vader niet ouder dan 9 jaar zijn geweest. 



Betekent dit dat de heer Obama een leugenaar is, of dat hij er eenvoudig voor kiest om de feiten te veranderen om aan zijn verbeelding of politieke doeleinden te voldoen? 



Hoogachtend,
RICHARD R. SILVERLIEB, Advocaat

Livingston, NJ 07039

Als Lois Lerner, een hoge functionaris van de IRS (Amerikaanse belastingdienst), inderdaad instructies opvolgde van het Witte Huis om achter pro-Amerikaanse conservatieve – vaak ook pro-Israël – organisaties aan te gaan en ze te treiteren bij het verkrijgen van vrijstelling van belastingen, dan betekent dit dat de mensen van Obama’s team de tweede termijn van het presidentschap stalen, door dit misdadige misbruik van Amerika’s fiscale instelling!

Waarom is dit allemaal zo belangrijk, gezien de vraag die de oud-burgemeester van New York stelde over het gebrek aan liefde van Obama voor de natie waarvoor hij gekozen is om die te dienen (en niet om haar fundamenteel te transformeren tot zijn socialistisch, ultralinks, ISLAM liefhebbend, onherkenbaar Amerika)?

Toen Richard Nixon uiteindelijk werd afgezet, was het zelfs met een meerderheid van de Republikeinse senatoren die hem de rug toekeerden vanwege de massale publieke verontwaardiging en beschuldigingen tegen hem. Bang voor hun eigen prestige en toekomst, vonden ze dat ze geen andere keuze hadden dan te bezwijken onder de druk. Het was in eerste instantie eigenlijk één man, de linkse journalist Bob Woodward, die als een foxterriër zijn president achtervolgde met dit Watergate-schandaal, met een in het algemeen sympathieke pers om hem te helpen bij wat op den duur een ondraaglijke situatie werd voor Nixon, zo ondraaglijk dat zelfs Republikeinen hem in de steek lieten.

Dit kan vandaag ook gebeuren met betrekking tot de mogelijke misdaden en leugens van dit Witte Huis. Als Obama met dezelfde felheid wordt achtervolgd als die van Woodward, kan dit er uiteindelijk toe leiden dat veel Democraten met Obama doen, wat veel Republikeinen deden met Nixon, in het belang van hun eigen politieke toekomst!

Moge G’d iemand met moed en lef als Bob Woodward doen opstaan! 



Jan Willem van der Hoeven,
directeur 
International Christian Zionist Center