Het kleine Joodse dorpje dat Obama kokend maakt van woede

“Ergens tussen hemel en aarde bevindt zich een piepklein dorpje met witte huisjes, dat de woede opwekt van het Witte Huis. Het dorpje Amona met zijn kleine witte huisjes en rode daken kan gemakkelijk worden aangezien voor een verloren Italiaans dorpje of een stoffig stadje in Californië. Maar het Witte Huis zou niet ‘koken van woede”, volgens een anonieme ambtenaar, over het doen en laten van een of ander Italiaans dorp.”Door Daniel Greenfield, 4 nov. 2016

“Er is maar één plek op aarde die Obama’s bloed laat koken. Het is niet Iran of Noord-Korea. Het is Israël.

Het kleine groepje verspreid liggende huisjes van Amona beslaat een fractie van de grondoppervlakte van het Witte Huis. De 40 gezinnen die er in weerwil van islamitische terroristen en linkse tegenstanders wonen, zouden nauwelijks opvallen als ze allemaal bij elkaar zouden komen in de foyer van het Witte Huis. En toch worden ze door het Ministerie van Buitenlandse Zaken van de VS veroordeeld in heftiger bewoordingen dan de meeste islamitische dictators.

Wat is er aan de hand met dit handjevol Joden gevangen tussen hemel en aarde, dat zovelen zo kwaad maakt?

Dat kan wel de grootste vraag zijn in de geschiedenis. Die zal niet worden opgelost tussen de schaapskooien en boomgaarden, de witte huisjes van Amona en hun bewoners, die ondanks de woede van het grote Witte Huis elke dag voortgaan om naar hun werk te gaan, hun kinderen op te voeden en te aanbidden zoals hun voorouders deden.

In de officiële taal van de media, is Amona een “nederzetting”. Dat wil zeggen dat het dateert van 3.300 jaar geleden toen Jozua, die als slaaf werd geboren in Egypte, het Joodse volk het bevel gaf: “Ga en trek door het land, en beschrijf het en kom naar me terug en ik zal het lot werpen voor jullie, hier voor het aangezicht van de Heere in Shilo.”

Vandaag is Shilo een stad met ongeveer 3.500 inwoners. Net als Jeruzalem wordt het gezien als een nederzetting. Maar op de lijst van de plaatsen, die door de mannen van Jozua beschreven werden, verschijnt het kleine stipje Amona voor dat van Jeruzalem.

Maar daarna verdween Amona, in tegenstelling tot Jeruzalem, geruisloos uit de geschiedenis. Duizenden jaren lang zou de naam alleen betekenis hebben voor de meest toegewijde Bijbelgeleerden. En dan wil ‘links’ oorlog voeren tegen Amona. En uit die haat kwam de vergeten stad omhoog uit zijn vergeten plek in de geschiedenis.

Het handjevol gezinnen dat in Amona woont, zijn het onderwerp van meer juridische procedures, internationale debatten, bedreigingen en internationale verontwaardiging dan de meeste gevallen van volkerenmoord. Zo’n 900 meter boven zeeniveau, kijken haar inwoners omhoog naar een vriendelijke blauwe hemel en kijken neer op een boze wereld, die niet bereid is om hen in vrede te laten leven.

Zij bieden het hoofd aan de uitdagingen van ernst en woede met eenvoudig geloof. Gevraagd naar de dreiging van islamitische terreur, antwoordde een 5-jarig meisje: “Als God Jozua hielp, dan zal Hij ook ons helpen.”

Amona en haar inwoners kunnen alle hulp gebruiken die ze kunnen krijgen. Zij worden al decennia belegerd. Wat de islamitische terroristen niet konden doen tegen de inwoners, proberen advocaten en activisten, die gefinancierd worden door het netwerk van Soros (George Soros, omstreden Hongaars-Amerikaanse zakenman en miljardair – PoF) en diverse internationale linkse organisaties met miljarden dollars, te bereiken.

Er zijn sloop- en ontruimingsbevelen afgegeven. De politie is met knuppels en geschreeuw samengekomen bij het handjevol gebouwen. Bij één van die veldslagen stond een 15-jarig meisje, dat we alleen kennen als Nili, in de weg. Het beeld van het tienermeisje, dat het pad van tientallen oproerpolitie in zwarte uniformen blokkeerde, werd een Pulitzer-Price winnende foto. “Iedereen, die vandaag de dag naar de ruïnes van de huizen in Amona kijkt, begrijpt dat deze operatie geen enkele zin had, behalve de vernietiging,” zei ze in een interview.

Er is nog steeds geen enkele zin, wat betreft de oorlog tegen Amona, behalve vernietiging. Het gaat niet over het land.

“Tijd om ze te begraven”

De belangrijkste tegenstander van Amona is de extreemlinkse groep Peace Now. Er is niets vredigs aan Peace Now, dat alleen vrede zoekt met islamitische terroristen. Een medeoprichter, Uri Avnery, verklaarde: “De tijd is gekomen om ze te begraven.” Een andere Peace Now-oprichter, Yigal Tumarkin, voegde daaraan toe: “Een werkelijke bijdrage van mijn kant zou zijn, als ik een machinepistool zou pakken, in plaats van pen en potlood, en ze zou vermoorden.”

De kinderen van Israël in de kleine steden en dorpen wekken zulke onnatuurlijke woede op van linkse notabelen.

Onder druk van de radicale links georiënteerde rechterlijke macht, besloot de Israëlische regering om de gezinnen van Amona te verhuizen door voor hen in Shilo huizen te bouwen. En naar verluidt deed dit bericht Obama koken als een kleine theepot. Het wordt de Joden van Amona niet toegestaan in hun stad te leven. Of in enige andere stad.

Volgens een anonieme functionaris is het plan om huizen voor de evacués in Shiloh te bouwen een “zaak van ernstige bezorgdheid” voor het Witte Huis. Wie zich afvraagt waarom Obama niet bezorgd is over ISIS of de economie, moet zich realiseren dat zijn ogen stevig gevestigd zijn op een kleine stad in Israël dat in opstand komt tegen de bulldozer.

En hij is vastbesloten ervoor te zorgen, dat de bulldozer wint.

De adjunct-woordvoerder van het Amerikaanse ministerie voor Buitenlandse Zaken, Mark Toner, beweerde dat het bouwen van 98 huizen de vrede in gevaar zou kunnen brengen. Vrede in Israël is zo dood als een pier. Maar de vrede schijnt nooit in gevaar te worden gebracht door hoeveel islamitische zelfmoordaanslagplegers, steekpartijen of raketaanvallen ook. De Palestijnse autoriteit financiert islamitisch terrorisme door de uitbetaling van salarissen aan terroristen, betaald van belastinggeld dat Obama aan hen uitkeert.

En deze slachting van Joodse gezinnen en moordpartijen op rabbijnen brengt de vrede op geen enkele manier in gevaar.

Dit handjevol woningen vertegenwoordigen, volgens het Amerikaanse ministerie voor Buitenlandse Zaken, “eeuwigdurende bezetting”.

Kunnen enkele tientallen gezinnen werkelijk de opkomst van een islamitische terroristenstaat in Israël tegenhouden? Tijdens Israëls Onafhankelijkheidsoorlog hield het dorpje Kfar Darom het uit tegen aanhoudende aanvallen van de Moslim Broederschap. Onder de terroristen van de Moslim Broederschap was een Egyptische jihadist genaamd Yasser Arafat.

Morele moed stelt een handjevol mensen in staat om te doen, wat de gigantische slagorde van de regering niet kan doen.

Nili legde haar acties uit door te zeggen: “Je ziet mij op de foto, één tegen velen, maar dat is maar een illusie. Achter de velen staat één man… maar achter mij staat de HEERE.” Vandaag is die man Barack Hussein Obama. De bewoners van Amona staan zijn droom van een islamitisch Palestina in de weg.

Wie zijn de mensen van Amona? Voor het merendeel zijn het kinderen. Amona heeft er bijna 200 van. 5 Kinderen is weinig voor een gezin in deze plaats. Vandaag kan Amona voor een dorp doorgaan, maar morgen is het een stadje en de dag erna is het een stad. Dat was Israëls geschiedenis. In een wereld waar de grote steden van de beschaving worden overspoeld door de vreselijke vloedgolf van islamitische bevolkingsgroei, is het een plek waarvan de mensen nog geloven in de toekomst. Deze dorpjes vol witte huizen met rode daken zijn burchten van hoop.

In Amona vindt u herten dolen door de straat. Het gezin Nizri, met 8 kinderen, zorgt voor de vaten van Frans eiken in de wijnmakerij. Er zijn frambozen te plukken, gereedschappen te herstellen en een leven op te bouwen.

Het is niet louter de hoogte boven zeeniveau, die het de bevolking van Amona mogelijk maakt hoog boven hun vijanden uit te torenen. Het is hun vastberadenheid om het leven van gewone moed te leven. Ze hebben de woede en vijandschap opgewekt van enkele van de machtigste mensen in hun land, hun regio en de wereld. En toch gaan ze door.

Obama kookt in zijn woede zoals een kreeft in een pan. De VN-Veiligheidsraad heeft een speciale bijeenkomst bijeengeroepen, waar Israël zal worden veroordeeld door landen zoals Venezuela en Angola. En in Amona spelen de kinderen.”

Over de auteur:

Daniel Greenfield is een blogger en columnist geboren in Israël en woonachtig in New York City. Hij is een Shillman Journalistiek Lid van het David Horowitz Freedom Center en draagt bij aan veiligheidsvraagstukken, die de familie betreffen.

Bron: https://israel365news.com

Vertaling: PoF