Reactie op Israel’s campagne om het diaspora-jodendom te redden

Zondag 5 juli jl. lanceerde de Israëlische regering een campagne om het diaspora-jodendom te redden.
Tzvi Fishman heeft hierop een confronterende reactie en oproep geschreven in de Israëlische krant Arutz Sheva. Het is een profetische oproep en daarom hebben we dit vertaald en op de website geplaatst.

 

Door Tzvi Fishman:

“De nieuwe wereldwijde strategie bestaat uit 6 felgekleurde pleisters, bedoeld om een ​​patiënt te redden in de laatste stadia van een hartstilstand. Verscheur ze.

Op zondag keurde de Israëlische regering een “strategisch kader om de toekomst van de wereldwijde Joodse gemeenschap te verzekeren” goed. Het plan werd gepresenteerd door de nieuwe minister van Diaspora Zaken Omer Yankelevich (Blue & White), die verklaarde: “Vandaag verklaart de Israëlische regering dat we één Joods volk zijn, bestaande uit de 15 miljoen Joden in Israël en over de hele wereld.”

In plaats van duizenden exemplaren van het plan naar Joodse leiders en joodse gemeenschappen in de diaspora over de hele wereld te sturen, is mijn advies aan al degenen die belast zijn met het uitvoeren van het hooggeprezen plan om het originele document door een papierversnipperaar te halen en de stukken in de dichtstbijzijnde vuilnisbak op kantoor te gooien. Waarom meer geld verspillen?

Laat me het uitleggen. Ten eerste werd het plan opgesteld op basis van onderzoek dat werd uitgevoerd vóór de corona-epidemie, vóór de wereldwijde economische neergang die daarop volgde, vóór de wijdverbreide rellen van de “Black Lives Matter” en vóór de virulente uitbraken van het antisemitisme, waarin zoals gewoonlijk weer met een beschuldigende vinger wordt gewezen naar de Joden. Al deze naschokken van corona zullen waarschijnlijk in de nabije toekomst toenemen, en zeer waarschijnlijk de komende jaren ook.

Elk plan gebaseerd op een pre-corona-bestaan ​​is al oude geschiedenis. Het gaat ervan uit dat het joodse leven in de diaspora voor altijd realiteit is, en daarom probeert het de Joden die ervoor gekozen hebben om daar te wonen te omarmen en te accepteren, en nobel te verklaren dat het hele wereldjodendom één is, terwijl onze nieuwe ontvlambare corona-realiteit is, dat hoe sneller de diaspora wordt afgesloten, des te beter het zal zijn voor diaspora-joden.

Ten tweede heeft het plan de God van Israël uit de toekomst van het Joodse volk geëlimineerd, alsof Hij geen factor is om over na te denken. Misschien is Hij op vakantie gegaan. Misschien bestaat Hij in de hoofden van de formuleerders van het plan niet meer. In wat ik las, vond ik geen vermelding van de Schepper van de Wereld en de Meester van de Joodse geschiedenis.

Er wordt ook niet verwezen naar het feit dat het nooit de bedoeling was dat de diaspora voor altijd zou blijven bestaan. In de Thora, het oorspronkelijke Masterplan voor het Joodse volk, moet de ballingschap dienen als een tijdelijke straf en vloek die uiteindelijk ten einde komt – en dat had kunnen gebeuren met de oprichting van Medinat Yisrael, maar dat kwam niet tot stand doordat de miljoenen Joden die troost in het Westen hadden gevonden, niet naar het Joodse thuisland wilden emigreren, omdat ze nieuwe beloofde landen hadden ontdekt in Frankrijk, Engeland, Amerika, Australië, Zuid-Afrika en overal.

Tot eer strekkend van de nieuwe minister van Diaspora, staan ​​de initialen voor “Bezrat Hashem” (“met Gods hulp”) bovenaan het persbericht van het ministerie, maar dat is de enige keer dat de Koning van de wereld en de Schepper van de Joodse natie te lezen valt in dit bericht.

Jammer dat niemand de moeite nam om na te denken over wat voor toekomst Hij wil voor de Joden van de Diaspora, ook al staat het duidelijk in de Thora geschreven en wordt het keer op keer herhaald door de Profeten van Israël – dat de ballingschap zal eindigen.

Ten derde elimineert het plan het gegeven dat Israël het enige echte legitieme thuisland voor de Joden zal zijn.

Post-zionistische, pluralistische bewegingen en liberale manifesten worden gesponsord door buitenlandse fondsen, en die proberen om alles wat echt Joods is in de staat Israël af te zwakken, inclusief de Thora, het Joodse onderwijs, de Joodse wet en het traditionele Joodse gezinsleven.

Het nieuwe wonderplan wordt van harte onderschreven door de regering en premier, onder de vlag van “We zijn allemaal één familie”, en erkent een “nieuwe realiteit” dat het joodse leven in de diaspora en het joodse leven in Israël hetzelfde zijn, op gelijke voet, het één even legitiem als het andere, met Israël in het midden, maar zonder enige verplichting om hier te wonen.

Zionisme, zoals president Rivlin onlangs uitriep op een conferentie over de betrekkingen tussen Diaspora en Israël, betekent niet langer een beweging met als doel in Zion te wonen. Zionisme betekent nu alleen nog maar : verbonden zijn met Zion.

Nu is er dus ook diasporisme, met als doel de diaspora te versterken, niet te liquideren, zoals het door de inzameling van de Joden zou moeten worden geliquideerd.

Maar de God van Israël gaat niet op vakantie of slaapt niet, en de Eeuwige van Israël verandert Zijn Masterplan voor het Joodse volk niet om het te laten passen bij de grillen van de moderne tijd.

Omdat de Joden van het rijke Westen de ballingschap niet hebben verlaten, wordt de ballingschap helaas opgeheven door de corona-plaag en de vervelende gevolgen, omdat Gods geduld met zijn ronddolende en eigenzinnige kinderen blijkbaar een einde nadert.

Of we nu Diaspora-gemeenschappen aansluiten op het virtuele gasmasker van dit nieuwe solidariteitsplan of het alleen laten sterven, de ballingschap nadert zijn einde. Het kan nog een jaar, vijf of tien jaar overleven, maar de diaspora is ongeneeslijk ziek. Geen enkel plan kan het nog redden.

Precies zoals de zionistische pioniers van weleer de met malaria besmette moerassen drooglegden om de Israëlitische natie in het land Israël weer op te bouwen, legt de meester van de geschiedenis de Galut (de ballingschap) droog met het coronavirus en door de golven van de Jodenhaat die zullen volgen. Lang geleden heeft God een waarheid vastgesteld – er is één Joods thuisland, niet twee.

De nieuwe wereldwijde strategie bestaat uit 6 felgekleurde pleisters, bedoeld om een ​​patiënt te redden in de laatste stadia van een hartstilstand. Zij zijn:

• meer Israëlische betrokkenheid bij het Joodse onderwijssysteem in de hele diaspora, met een focus op het versterken van de banden met de staat Israël en het versterken van de Joodse identiteit via meer programma’s zoals Birthright en Masa;

• het Israëlische bewustzijn te vergroten van de uitdagingen waarmee het diaspora-jodendom wordt geconfronteerd en om een ​​actievere deelname van Israëli’s aan het leven in de diaspora aan te moedigen (alsof we niet genoeg yordim hebben);

• jonge Joden aanmoedigen om deel te nemen aan “Tikun HaOlam” via projecten om mensen in nood over de hele wereld te helpen door innovaties in technologie, sociale media en het bedrijfsleven in te zetten (wat dat ook moge betekenen);

• de implementatie door de regering van revolutionaire technologie om de verbinding met de diaspora te verbeteren;

• het gebruik van uitgebreide onderzoeksgegevens en demografische studies om een ​​methodologie te formuleren voor het kiezen van de juiste onderwijsprogramma’s voor verschillende gemeenschappen;

• de formulering van een gezamenlijke missieverklaring tussen Israël en het diaspora-jodendom, gebaseerd op een zo breed mogelijke consensus, en een overzicht van de toekomstige doelstellingen van het jodendom van de verenigde wereld.

B’kitzor, kortom, meer van hetzelfde, bedekt met een suikerlaagje van lege hi-tech terminologie.

Het is belangrijk op te merken dat de nieuwe minister van Diaspora-aangelegenheden, Omer Yankelevich en haar staf van duidelijk toegewijde mensen, niets te maken hadden met de formulering van het plan, dat was geschreven voordat ze op hun post werd benoemd. Het plan is gebaseerd op de conclusies van een door de regering aangesteld openbaar comité om “wegen te onderzoeken om de toekomst van het Joodse volk zeker te stellen”.

Het Comité werd anderhalf jaar geleden aangesteld om de overheidsactiviteiten met betrekking tot het diaspora-jodendom te onderzoeken, en stond onder leiding van een voormalig CEO van Intel Israel en een CEO van Start-Up Nation Central. De Intel Israel-website beschrijft het bedrijf als:

“Intel, een toonaangevend technologiebedrijf in Israël en in de wereld, ontwikkelt en produceert geïntegreerde en verbonden digitale technologie- en computerplatforms. Hoewel Intel vooral bekend staat om de ontwikkeling van halfgeleiders, doen we veel meer. In de afgelopen jaren zijn we geëvolueerd van een bedrijf dat voornamelijk de personal computing-industrie bedient, tot een bedrijf dat de grootste datacenters ter wereld aanstuurt, miljoenen mobiele installaties en Internet of Things-apparaten verbindt, en ook informatiesystemen levert bescherming voor organisaties en overheden. ”

Dit is allemaal goed en wel, maar wat heeft het te maken met Joden, assimilatie en versterking van de Joodse identiteit?

Evenzo wordt Start-Up Nation Central beschreven als:

“We verbinden leiders van bedrijven, overheden en NGO’s van over de hele wereld met Israëlische innovatie. We identificeren technologische sectoren met een hoog groeipotentieel, waardoor ze kunnen groeien. We richten ons momenteel op de sectoren Digital Health, AgriFoodtech en Industry 4.0, stellen ze bloot aan een wereldwijd publiek, helpen hen praktische tools te ontwikkelen, investeerders aan te trekken en technische gemeenschappen op te richten en te koesteren om samenwerking, kennisdeling en uitbreiding van vaardigheden te vergroten. ”

Wat heeft dit te maken met het voorkomen dat Moshe met Brigitte trouwt?

Ik weet zeker dat alle mensen in de commissie fijne en serieuze individuen zijn, en dat ze overleg hebben gepleegd met experts in het veld die er de afgelopen twee decennia niet in zijn geslaagd om de torenhoge aantal gemengde huwelijken over de hele wereld te bestrijden.

Maar al hun nieuwe innovatieve, hi-tech plannen zijn gedoemd te mislukken, omdat er maar één oplossing is voor het probleem van de afbrokkelende diaspora, en dat is Aliyah.

Alleen Aliyah kan de Joden redden die zijn ingebed in het drijfzand van de vreemde culturen, en Aliyah wordt niet genoemd in het plan. Het onderwerp is te beladen. Het stoort de gevoeligheden van de liefhebbers van de andere naties, dus is het van de agenda van het Diaspora Ministerie geschrapt, anders zouden onze broeders en zusters in het buitenland maar boos worden en zich bij de boycots tegen ons aansluiten.

Dus het nieuwe wereldwijde opstartplan om de verbinding tussen Israël en het diaspora-jodendom te versterken en de Joodse identiteit in de landen van de kerstman en Kerstmis te versterken, is gedoemd te mislukken.

Omdat de onzuivere culturen van het buitenland, de ziel van een Jood aantasten zolang hij Washington DC, NY, LA en Berlijn boven zijn hoogste vreugde stelt, en wanneer hij of zij zegt: “Volgend jaar in Jeruzalem”, meent niemand dit echt.

• Dames en heren, het toevoegen van nog eens 20 waardevolle programma’s zoals Birthright-Taglit en Masa zal geen enkel verschil maken.

• Een leger van 10.000 slichim uit Israël (leden van de Chabad chassidische beweging die over de wereld het Judaïsme bevorderen) zal gemengde huwelijken niet stoppen.

Zoals de Gaon van Vilna (dat is Elijah ben Solomon Zalman) waarschuwde, dat de culturen van de heidenen de Joodse gemeenschappen in Galut op zouden eten, zelfs bij de Ultra-orthodoxen, de Haredi, zo zullen de wormen langzaam een ​​lijk verslinden.

Nu met corona, gewelddadige rellen en de tsunami van antisemitisme die zeker zal komen, is de diaspora afgelopen en laten we G-d daarvoor danken.

De taak van de regering van Israël is niet om de stervende diaspora te redden, maar om haar Joden te redden. En dit kan alleen worden gedaan door ze zo snel mogelijk naar Israël te brengen. Dus versnipper het nieuwe plan en:

– Sluit het Ministerie van Diaspora, samen met het Joodse Agentschap en de WZO, en breng hun astronomische budgetten en arbeiders over naar het Ministerie van Aliyah en Klita.

– Zet in elk land een Nefesh B’Nefesh-reddingsnetwerk op en verklaar dat een nationale Aliyah-campagne vanaf nu dag de nummer één prioriteit van de staat Israël is. Laat het genoemd worden, project “Save Diaspora Jewry.”

– Zet jonge oliem (immigranten) in tenten, jonge stellen in caravans, gezinnen in caravilla’s terwijl ze samen met Israëli’s een enorme, nieuwe “Olim City” bouwen, een netwerk speciaal voor hen, op de plek van de verbrande en verlaten Moshav Modiin, en tussen Eli en Shilo, en in de Negev, met een nieuw ziekenhuis voor de Joods-Amerikaanse artsen, en een hightech start-up, een industrieel park voor de Joden uit Silicone Valley, en een look-alike 770 en Boro Park voor de Haredim, met hun shoels (synagogen) en yeshivot (Torah studie centra) en met hun koosjere bakkerijen.

Bouw zo nodig nog een Brooklyn Bridge om ze zich thuis te laten voelen, terwijl ze het gevoel krijgen dat we ze hier echt willen hebben, om hier voor altijd te blijven, en niet alleen voor een tiendaagse vakantiereis om de ‘Joodse identiteit’ te versterken. Deze Joodse identiteit kun je niet bouwen las je als Jood op vreemde bodem leeft, in een vreemde cultuur en in een vreemd land.

Zo’n agenda zal een geweldige stimulans zijn voor de haperende economie van Israël en duizenden nieuwe kansen en banen opleveren – en hoe snel zullen de Arabieren onze grenzen ontvluchten wanneer miljoenen nieuwe Joodse immigranten aan onze kusten aankomen! En uit eigen vrije wil.

Laat de diaspora eindigen. Dan, nadat we een donderende Kaddisj gehoord hebben die over de hele wereld gehoord is, zullen we allemaal “Hava Nagila” zingen in verenigde vreugde, alle Joden samen, in het Joodse thuisland. Dan zullen we allemaal een hora dansen terwijl de woorden van koning David weerklinken over de Bijbelse heuvels en dalen van het Beloofde Land: ‘Toen de Heer de ballingen terugbracht naar Zion, waren we als degenen die dromen. Onze mond was gevuld met gelach en onze tong met gejuich.’ (Psalm 126:2).”

——————————————–

Tzvi Fishman ontving de Israel Ministry of Education Prize for Jewish Culture and Creativity. Voordat hij in 1984 Aliyah naar Israël maakte, was hij een succesvolle Hollywood-scenarioschrijver. Samen met Rabbi David Samson schreef hij vier boeken, gebaseerd op de leer van Rabbis A. Y. Kook en T. Y. Kook. Zijn andere boeken zijn: “The Kuzari For Young Readers” en “Tuvia in the Promised Land”. Zijn boeken zijn beschikbaar op Amazon. Onlangs regisseerde hij de film ‘Stories of Rebbe Nachman’.

——————————————–

Bron: www.israelnationalnews.com
Vertaling: PoF