Midden-Oosten Update door Lance Lambert.

Midden-Oosten Update januari 2014

Door Lance Lambert.

2014 Is een jaar van crisis in het Midden Oosten en voor Israël in het bijzonder. Ik zal ernaar streven om een aantal zaken in deze Update nader te bekijken. De gebeurtenissen van de laatste maanden zijn belangrijk en vitaal voor degenen, die voorbede doen voor Israël en het Midden-Oosten. Dit zijn de aangelegenheden en gebeurtenissen, die ik probeer nader toe te lichten:

1. Het overlijden van Ariel Sharon;
2. De totale ontreddering van de Israëlische buren;
3. De ongelooflijke mislukking van het buitenlands beleid van de Verenigde Staten in het Midden-Oosten;
4. Het zogenaamde “vredesproces” tussen Israël en de PA [Palestijnse Autoriteit];
5. De tussentijdse overeenkomst tussen de vijf-plus-één naties en Iran;
6. De groeiende ontkerkelijking van de westerse naties en de resultaten daarvan;
7. De terugkeer van de stam van Manasse.

Ten eerste, het overlijden van Ariel Sharon. Ariel Sharon is een paar dagen geleden overleden, na gedurende acht jaar in coma gelegen te hebben. Hij was 85 jaar oud en zijn leven overspande de gehele moderne geschiedenis van Israël. Hij was één van de grondleggers van Israël en een monumentale figuur in de moderne geschiedenis van het land. Wat we ook van hem mogen denken – en er is veel controverse over hem – zijn plaats in de geschiedenis van Israël kan niet ontkend worden.

Zijn naam, Ariel –leeuw van God– was ongetwijfeld profetisch. Hij was een leeuw in alle opzichten. Hij was natuurlijk een controversiële figuur, zoals ik heb gezegd, maar niemand kan zijn liefde voor het Joodse volk en de enorme bijdrage, die hij leverde aan de Israëlische veiligheid ontkennen. Hij leefde om Israël veilig te maken. Inderdaad, voelden de Israëliërs zich veilig, toen Sharon belast was met de bescherming en veiligheid van Israël. Zijn deskundigheid bij de behandeling van terroristen was spreekwoordelijk. Het was echter, in zijn laatste negen of tien jaar, dat we het probleem hebben, dat na een enorme verkiezingsoverwinning als een aardverschuiving, hij plotseling een draai van 180 graden maakte en de Gazastrook teruggaf aan de Palestijnen, iedere kolonist dwong om te vertrekken en hun huizen en boerderijen met de grond gelijk maakte. Zijn optreden werd door vele nationale leiders in het Westen geprezen als een moedige ommezwaai en een gebaar van bereidheid tot vrede met de Palestijnen. Zelfs bij zijn begrafenis, probeerden veel van dit soort leiders Netanyahu onder druk te zetten om moed te hebben en concessies aan de Palestijnse Autoriteit te doen, zoals Sharon. Het werd samengevat door de Vice-president van de Verenigde Staten Biden, toen hij trachtte Bibi Netanyahu te manipuleren. Hij ze, dat hij zich afvroeg of Netanyahu zou “opstijgen tot de grootsheid van Ariel Sharon.”

Dit gaf de Minister van Defensie van Israël, Moshe Ya’alon, aanleiding om een aantal opmerkingen te maken, niet openbaar, maar privé. Maar deze opmerkingen veroorzaakten grote onrust hier in Israël en elders. Het bijzondere is, dat de Amerikanen altijd spreken over democratie en vrij zijn om te zeggen, wat je denkt, maar wanneer een Minister van Defensie iets zegt, dat wat Kerry probeert te doen, het papier niet waard is, waarop het is geschreven en ik zou hebben gedacht, dat er met een Minister van Defensie, die overigens een goede is en algemeen gerespecteerd wordt, rekening gehouden wordt, wanneer hij wat zegt. Dat gebeurde niet. Kerry noemde het “domheid” – die hij niet bereid was om in aanmerking te nemen.

(redactie PoF: Minister Moshe Ya’alon zou gezegd hebben dat de minister van Buitenlandse zaken John Kerry, opkomt draven en handelt uit een misplaatste obsessie en een messiascomplex, en hem niets kon leren over het conflict met de Palestijnen).

Wat was Sharon beweegreden?

Na een heel leven doorgebracht te hebben in de strijd voor de veiligheid van Israël en een vestigingsbeleid, waarbij hij krachtig baanbrekend werk verrichtte om het Beloofde Land opnieuw op te bouwen, we zullen dit nooit weten. Het leidde echter tot een Goddelijke en totale verwijdering van Sharon uit zijn machtspositie en autoriteit. Gedurende acht jaar tot aan zijn overlijden, lag hij machteloos. We moeten natuurlijk zeggen, dat deze ontruiming van Gaza, tot niets heeft geleid dan raketten en projectielen vanuit Gaza op Israël.

Het is het melden waard, dat hetzelfde gebeurde met Yitzhak Rabin met de Oslo-akkoorden, met Menachim Begin met de terugtrekking uit de Sinaï en de evacuatie van Yamit -de gewelddadige evacuatie van Yamit – en natuurlijk Sharon zelf.

Waar wij ook kijken, ik zou je nu kunnen zeggen – dat is het tweede punt, dat ik wil noemen – is, dat waar wij ook kijken in de Arabische wereld, er een totale wanorde is.

De Arabische lente, die zou leiden tot een Arabische zomer, of zoals gedacht werd, is in feite een Arabische herfst geworden, die leidt tot een Arabische winter-Syrië, Irak, Libië, Tunesië, Egypte, Jemen, Libanon, terwijl Al-Qaeda een krachtige terugkeer doormaakt in Syrië, Irak en Jemen, met mogelijk nadelige gevolgen voor de Arabische wereld en zelfs voor Israël.

Sektarische verdeeldheid leidt tot ontelbare doden en elke dag horen we van zelfmoordaanslagen met bommen, moorden en nog veel meer. De – eeuwenoude – verdeling tussen soennieten en sjiieten had tot gevolg, dat grote aantallen mensen werden gedood. De Heere had Hagar dit al duizenden jaren geleden voorspeld over haar zoon, Ismaël, dat zijn hand zal zijn tegen iedere man en over zijn zaad, het was voorspeld, dat zijn hand zal zijn tegen elke man en de hand van elke man zal tegen hem zijn. Dit staat geschreven in Genesis 16, vers 12.

Zacharia had ook ongeveer 2.400 jaar geleden voorspeld, dat iedereen, die zich met het goddelijke doel gecentreerd in Jeruzalem bemoeit, zal worden geoordeeld. God zei: “Ik maak Jeruzalem tot een schaal der bedwelming voor alle volken in het rond. Dit staat geschreven in Zacharia, hoofdstuk 12, vers 2.

Het lijkt erop, dat wat er gebeurt in de hele Arabische wereld, een nauwkeurige vervulling is van die voorspelling. Ze houden allemaal aan, dat Oost-Jeruzalem de hoofdstad van een Palestijnse staat zou moeten worden en inderdaad, dat de Palestijnse staat geheel, wat zij noemen, “Palestina” moet omvatten

Hiervoor moeten we veel Westerse nationale leiders ‘danken’, die de Arabieren in dit standpunt hebben gesteund en support gaven. Bijvoorbeeld, Bush, Kerry, Hague, Ashton, om er maar een paar te noemen. Het is ook opmerkelijk, dat de Heere door middel van Zacharia, de profeet, zei: “Ik zal Jeruzalem maken tot een steen, die alle natiën moeten heffen; allen die hem heffen zullen zich deerlijk verwonden. En alle volkeren van de aarde zullen zich daarheen verzamelen.” Dat zegt Zacharia in hoofdstuk 12 vers 3.

Dit is een waarschuwing voor alle naties, hoe sterk of hoe klein ze ook mogen zijn. Zich mengen in Gods orde en plannen heeft enorme en verschrikkelijke gevolgen. De secularisatie van deze naties, de Westerse landen, in het bijzonder, of grootmachten, leidt hen tot het negeren van het woord van God, Zijn doel en Zijn verbonden. Indien zulke naties Bijbelse principes ontkennen, die zijn neergelegd in het hart van hun nationale grondwetten – hun nationaal leven en hun grootheid, is het heel duidelijk, dat ze niet geloven dat het woord van God aandachtswaardig is. Het is niet relevant voor hun geest en houding tot het leven van de 21e-eeuw, ze zullen bitter ontdekken, hoe toepasselijk Gods woord is.

Dat brengt mij bij het derde punt, waar ik over wil spreken – de ongelooflijke mislukking van het Amerikaanse buitenlands beleid in het Midden-Oosten.

De situatie in onze Arabische buurlanden, wordt niet geholpen door het huidige buitenlandse beleid van de regering Obama. De behandeling door het Ministerie van Buitenlandse Zaken van de VS van hun beleid voor het Midden-Oosten is eerlijk gezegd ongelooflijk. Voor ambtenaren, die geacht worden Arabische geschiedenis te hebben bestudeerd en de moderne Arabische geest en karakter begrijpen, is het verbijsterend. Eerst sterke en zelfs autocratische en dictatoriale Arabische leiders, in alle opzichten, ondersteunen en vervolgens hun verwijdering steunen en de Moslim Broederschap ondersteunen. Een beweging die werd verboden in bijna elke Arabische natie vanwege het geweld, haar totalitarisme en haar minachting voor minderheden, is een beleid dat tot mislukken gedoemd is.

Te beweren, dat het ondersteunen van de Moslim Broederschap ondersteuning is van de democratie is vrijwel net zoiets zeggen als, dat we het aan de macht komen van Adolf Hitler hadden moeten ondersteunen, omdat hij democratie gebruikte om een eerste verkiezing te winnen. Hitler ging daarna door om de democratie te ondermijnen en het Nazi totalitarisme op te leggen.

Het doel van de Moslim Broederschap is het instellen van een Islamitisch kalifaat. Dit is het opleggen van de wetten van de sharia op een geheel volk en minderheden zoals Christelijke Kopten, Joden en anderen te reduceren tot een politieke machteloosheid. Toen bijvoorbeeld het Egyptische leger zag, wat Mohammed Morsi van plan was om te doen, namelijk de totalitaire macht die hij voor zichzelf had genomen, kwam het leger tussenbeide en zette Morsi af. Ze arresteerde hem en klaagde hem aan voor moord, geweld en andere misdrijven tegen de staat. Een groot aantal Egyptenaren haalden opgelucht adem toen het Egyptische leger in actie kwam.

President Obama had Mubarak eerst ondersteund, riep vervolgens op om hem ten val te brengen en steunde in plaats van hem Mohammed Morsi. Toen het Egyptische leger Morsi afzette, arresteerde en gevangen zette , protesteerden de Verenigde Staten en sneden vervolgens de steun aan Egypte en het leger af en annuleerden eventuele toekomstige gezamenlijke militaire oefeningen en opleidingen. Het gevolg? Israël werd gealarmeerd over de vraag of het Egyptisch – Israëlische vredesverdrag aan de kant zou worden gezet. Hamas zou worden versterkt – dat is gewoon de

Palestijnse naam voor de Moslim Broederschap – met een andere naam, echt, ze noemden het Hamas en wat zou er gaan gebeuren met de Sinaï?

Saoedi-Arabië, de sjeikdoms aan de Golf en Koeweit, werden zeer gealarmeerd, al verstoord door de onderhandelingen met Iran in Genève. Ze kwamen tussenbeide met de directe gift aan Egypte van wat de Verenigde Staten had geannuleerd. Het was een klap in het gezicht voor het Amerikaanse buitenlands beleid met betrekking tot het Midden-Oosten.

Het komt bijna op hetzelfde neer in Syrië met een burgeroorlog en ten minste 130.000 doden (dit is het laatste cijfer), heel het land verdeeld, verwoest en miljoenen vluchtelingen die naar aangrenzende landen vluchten met het risico deze landen te destabiliseren. Bijvoorbeeld Libanon wordt verstoord met zelfmoord, autobommen, barbaarse sektarische conflicten en moorden.

Het is ook hetzelfde met Irak. Toen de Amerikaanse troepen Irak verlieten, noemde President Obama de invasie en de resultaten ervan een enorme overwinning voor de vrijheid en de democratie. De VS en haar bondgenoten hadden Irak achtergelaten, zei hij, met een democratisch gekozen parlement en een gestabiliseerde natie. Op dit moment is het allesbehalve stabiel. Het is hopeloos verdeeld door diep sektarische verdeeldheid en reusachtig wreed geweld. Het afgelopen jaar werden duizenden mensen gedood door autobommen, en het parlement zelf is ook verdeeld.

In de laatste paar dagen, is al Qaeda met nieuwe kracht en energie in opstand gekomen.

In Irak bezette Al Qaeda zowel Fallujah en Ramadi en het Iraakse leger dreigt beide steden met artillerievuur te bestoken. We werden ertoe gebracht te geloven, dat met de verdwijning van Bin Laden de macht van al Qaeda was gebroken, maar in Syrië, Irak en Jemen, lijkt het erg levend en krachtig en maakt een indrukwekkende comeback.

Het gevolg van het mislukken van het buitenlands beleid van de Verenigde Staten in het Midden-Oosten, de voormalige vrienden en bondgenoten van de Verenigde Staten zijn in de war en nemen stappen tegen dit beleid. Saoedi-Arabië, de sjeikdoms, Koeweit en zelfs Israël. In Egypte is Rusland erin gestapt om de leegte op te vullen. De Verenigde Staten heeft hard gewerkt om de Russische macht en invloed in Egypte en Syrië te stoppen en was daarin geslaagd. Het omgekeerde is nu bereikt vanwege de mislukking van het beleid door het Ministerie van Buitenlandse Zaken van de VS en de regering Obama.

Ik kom ten vierde bij het zogenaamde vredesproces. Ik zeg “het zogenaamde.” De wereld noemt het een vredesproces, maar feitelijk zeggen ze: “vrede, vrede, waar geen vrede is.” Het is een buitengewoon feit, dat Israël onder druk wordt gezet om vrede te sluiten met volkeren, organisaties en bewegingen, die niet alleen zeggen, dat ze ons dood wensen, maar dit zelfs in hun grondwet geschreven hebben.

Bijvoorbeeld Iran. Ayatollah Khomeini, die de oorspronkelijke leider van de Iraanse Islamitische Revolutie was, heeft herhaaldelijk gezegd, dat Israël geëlimineerd moet worden. Hij zei letterlijk, dat we de immigratie van Joden vanuit de hele wereld naar Israël moeten steunen, want als we ze eenmaal op één plek hebben, zullen we het soort wapens krijgen, dat ze allemaal tegelijk zal vernietigen. Vervolgens zei

Ahmadinejad herhaaldelijk, die onlangs President van Iran was, dat Israël moest worden weggevaagd van de wereldkaart. Israël moest worden geëlimineerd.

Nu hebben we de hoogste geestelijk leider, Khameini, die precies hetzelfde zegt, namelijk dat Israël moet worden geëlimineerd. Indien het niet duidelijk is geworden, dat Iran van plan is om Israël te elimineren, geven wij dan enige waarde aan wat hun leiders zeggen?

Dan wat Hamas betreft zij heeft in haar grondwet geschreven dat de vernietiging van Israël hun doel is. De Islamitische Broederschap in Egypte heeft zelfs vanaf het begin, meer dan een eeuw geleden, gezegd dat één van de doelstellingen van de Moslim Broederschap de eliminatie van de Joden was.

Dan heb je de Palestijnse Autoriteit, natuurlijk geleid door wat de wereld noemt “een gematigde Palestijn.” Mahmoud Abbas, heeft herhaaldelijk gezegd, dat op de duur Israël zal worden vernietigd. Hij gelooft in wat hij te voorschijn haalde, een strategie, die wordt genoemd “een stap voor stap strategie”, dat is, we zullen allereerst een stadstaat krijgen, dan zullen we dat een beetje vergroten, dan nog een beetje meer, dan een beetje meer en een beetje meer en beetje bij beetje, zullen wij Israël demoraliseren tot het tenslotte niet meer bestaat. Het wordt de “stap voor stap” vernietiging van Israël genoemd.

Het verbaast me dat Israël wordt uitgenodigd tot zelfmoord. Obama, Kerry, Hague UK), Ashton (EU), de Verenigde Naties, enzovoort – ze zijn allemaal partij, of vrijwillig, of met tegenzin, bewust of onbewust. Geen andere natie zou deel willen uitmaken van een dergelijke schertsvertoning. Het is verbazingwekkend voor me, dat Israël bereid is een soort stap te doen in de richting van al die groepen en volkeren, die herhaaldelijk gezegd hebben, dat ze ons dood willen.

Wij hebben gezalfd, blijvend en krachtig gebed nodig, dat de wil van God ten uitvoer wordt gebracht in Israël en dit deel van de wereld.

Was het het profetische woord van God zelf, dat werd uitgevoerd in 1948 en ’49, toen Israël wonderbaarlijk opnieuw werd geboren? Was de terugkeer van Jeruzalem in 1967 naar het Joodse volk een andere uitvoering van zijn woord en de woorden van Jezus in Lukas 21:24, als hij zegt: En Jeruzalem zal door de heidenen vertrapt worden, totdat de tijden van de heidenen vervuld zullen zijn.”

Dit betekent dat aan de tijden van de heidenen een einde is gekomen. Het lijkt misschien niet zo, kijkend naar de fysieke scène, maar als het gaat om God zelf gaat, zijn die tijden beëindigd en zijn we in de laatste fase van de wereldgeschiedenis.

Was het opnieuw vergaderen van de ballingen uit het verre hoeken van de aarde een goddelijke uitvoering van Zijn woord? Was de bescherming en overwinning van Israël in tien oorlogen, sinds 1948 vanwege Gods eeuwigdurende trouw aan Zijn woord en het verbond, dat Hij sloot met onze voorvader, Abraham?

Waren de nieuwe creatie van de vruchtbaarheid van de grond, van dorre wildernis, malaria en moerassen en herstel van de ecologie – en de wederopbouw van de verwoeste dorpen en steden, de wederopbouw van de nationale instellingen, zoals Leger, Luchtmacht en Marine, de politie en veiligheid… en zo zouden we nog wel even door kunnen gaan, de nieuwe instelling van het Sanhedrin in de huidige Knesset – verdere bewijzen van de hand van God in de menselijke geschiedenis.

Het lijkt me, dat dit alles op weg lijkt om vernietigd te worden zonder de genade en trouw van God. Wij hebben die gelovigen nodig, die op de bres staan en God smeken om op te staan en Zijn vijanden te verstrooien. Het moet zeker een grote troost en sterkte zijn voor degenen onder ons die bemiddeling zoeken voor Israël, dat indien het opnieuw verzamelen van Israel – deze vele prachtige beloften, die zijn vervuld, de overleving en triomf van Israël in de voortdurende oorlogstoestanden van onze moderne geschiedenis – indien het gaat om het levende en duurzame woord van God, dat werd vervuld, dan zal de Almachtige Zelf dat woord van Hem verdedigen.

Diegenen, die proberen Zijn woord te weerstaan en de uitvoering ervan te vernietigen, zijn per slot van rekening in een dreigende conflictsituatie met God, hoe groot en machtig ze ook mogen zijn. Net zoals Daniel, moeten we staan op het woord van God, wanneer alles ertegen schijnt te zijn, moeten we bidden dat Zijn wil tot leven komt. Lees Daniel, hoofdstuk 9.

Dit zogenaamde “vredesproces” tussen de Palestijnse Autoriteit en Israël heeft de Joden diep verdeeld -niet alleen de Israëlische Joden, maar ook de Joden in de Diaspora. De spanningen worden zelfs in Israëls coalitieregering onder Netanyahu gevoeld. Er is een scheiding tussen degenen, die in God geloven en degenen, die wereldlijk zijn.

Als u de Almachtige uit deze vergelijking wegneemt en niet gelooft, dat de Almachtige God niet alleen heeft gesproken, maar een specifiek en gedetailleerd verbond met onze voorvader Abraham heeft gesloten, wordt de hele aangelegenheid veel eenvoudiger. Zeker het overdragen van grondgebied voor de vrede en het einde van voortdurende conflicten en oorlog is een doel, dat moet worden bereikt, ongeacht de offers, die het met zich meebrengt.

Voor veel seculiere Joden, lijkt het heel redelijk. Als u echter gelooft, dat Gods woord het Woord van God is en het verbond, dat hij met Abraham maakte nog van kracht is, terwijl het zaad van hem op de aarde is-een zaad door Isaac, niet Ismaël en Jacob, niet Esau (zie Psalm 105, verzen 8-11), als dat zo is, heb je een enorm probleem met “land voor vrede” en de “twee-statenoplossing,” en dus ook de Almachtige zelf. Steeds meer, toont Hij zijn boosheid en wee ons als het Zijn woede wordt.

Dan zou ik als vijfde iets willen zeggen over de interimovereenkomst tussen de vijf-plus-één

naties en Iran. De laatste ronde van de besprekingen tussen deze vijf-plus-één naties en Iran in Genève, heeft geleid, zoals het lijkt tot een soort van overeenstemming, die beide zijden heeft voldaan. Het valt nog te bezien, of het een oprechte en eerlijke overeenkomst is, of dat er enkel een beleid van verzoening wordt nagestreefd. Het feit dat President Rouhani, dinsdag de 14e januari, op twitter schreef, dat de grote mogendheden zich hebben overgegeven aan Iraanse belangen met de uitvoering van de tussentijdse nucleaire overeenkomst in Geneve. Hij zei, dat deze overeenkomst een “globale overgave aan de Iraanse nationale wil” markeerde. Hoewel de Verenigde Staten zijn verklaring trachten te relativeren, klonk het onheilspellend. Het wordt nog verontrustender, dat de Los Angeles Times meldde, dat een onderlinge overeenkomst is bereikt, tussen de Verenigde Staten en Iran.  Betreffende deze overeenkomst werd gezegd dat die niet openbaar zou worden gemaakt. Senator Lindsay Grashalm en John McCain zeiden in een gezamenlijke verklaring, dat de hoofdonderhandelaar van Iran heeft betoogd, dat uit hoofde van deze overeenkomst, Iran zal worden toegestaan om al zijn kerncentrales open te houden, de verrijking van uranium voort te zetten en te onderhouden en zelfs haar nucleair onderzoek uit kan breiden, met inbegrip van de nieuwe generatie centrifuges.

Deze interim-overeenkomst trad een paar dagen (januari 2014) geleden in werking. Het is voor zes maanden. De vermelding van nieuwe en geavanceerde centrifuges zijn een verontrustende factor, als het waar is, zoals gemeld, dat het aanwezige uranium van Iran met deze nieuwe centrifuges heel snel verhoogd kan worden tot het niveau, dat nodig is om nucleaire middelen te produceren.

Ten zesde zou ik willen spreken over de secularisatie van de Westerse landen en het resultaat daarvan. Men kan Bijbelse beginselen niet teniet doen en die behandelen als afval zonder te verwachten dat dit geen gevolgen zou hebben. Die beginselen waren het hart van de samenleving en maatschappij en zijn ingebed in de grondwetten van die landen.

Men kan niet trachten de uitvoering van Gods profetische woord in Israël ongedaan te maken of te annuleren, zonder zich de woede van God op de hals te halen. Het is onmogelijk om een Verbond, dat God zelf maakte als “politiek onaanvaardbaar” opzij te zetten zonder ernstige gevolgen. Hij zal onze economie en welzijn doen wankelen, ons klimaat ondersteboven keren en ons comfort wegnemen. Als ik gelijk heb, staat ons een zeer moeilijke en woelige nabije toekomst te wachten.

Te midden van al deze vertoning van Gods woede, is er ook een wonderbaarlijke belofte van genade en liefde van God. In de profetie van Joel, aangehaald door de Apostel Petrus, op de dag van Pinksteren, ontdekken we deze belofte. “En het zal geschieden, dat ieder die de naam des Heren aanroept, behouden zal worden.” (Joel 2:28-32; Handelingen 2:16-21). Het feit, dat God heeft gezegd, dat in het midden van al dit oordeel, alles ondersteboven zal worden gekeerd, binnenste buiten en alles, wat daarvan het gevolg is en te midden van dit alles, ” zal iemand, die de naam van de Heere aanroept, worden behouden”. Dit betekent zeker dat God hen zal verlossen en hen beschermen en dat betekent ook voor ons, die behouden zijn, dezelfde wonderbaarlijke bescherming van God zal worden gegeven aan ons.

Helaas, het resultaat van de secularisatie van de westerse naties zal zijn, dat ze steeds vijandiger zullen zijn tegenover Israël. Terwijl Israël trouw blijft aan het woord van God, zullen de westerse naties dit ouderwets, bekrompen, wettisch en ik weet niet wat anders, vinden . Het feit is, dat we het al zien – in de maatregelen om Israëlische goederen en producten te boycotten, in de maatregelen in een aantal landen van de Europese Unie om besnijdenis te verbieden, terwijl de Westerse landen zo bezig zijn zichzelf te seculariseren, zullen zij ongetwijfeld vinden, dat Israël het “buitenbeentje” is – terwijl het land trouw blijft aan het woord van God.

Nu betekent dat niet, dat Israël absoluut vol is met trouwe Joden. Wat het betekent is dat we op nationaal niveau trouw zijn aan het woord van God en de principes, die we daarin hebben. Er zijn al maatregelen, zelfs in Israël om een aantal van die dingen te veranderen en ons meer modern en meer aanvaardbaar te maken voor de rest van de wereld. Als wij het niet doen, zijn we kandidaten voor verdere discriminatie tegen ons. Het is geen kleinigheid, dat het antisemitisme met een alarmerende snelheid groeit in bijna alle Westerse landen.

Dus deze secularisatie van de naties zal tegen het einde, in de meeste van die landen tot gevolg hebben, dat ze althans in hun nationale beleid sterk tegen Israël zullen zijn.

Dan wil ik tot slot, spreken over de terugkeer van de stam Manasse. Dit was geen gemakkelijke update om te vermelden. Het is alsof de Heere, in het midden van de stormen en crises voor Israël en het Midden-Oosten, een zonnestraal van glorieus licht veroorzaakt om te schijnen door de samenballende stormwolken. Te midden van de duisternis en somberheid, de enorme groei van antisemitisme in het Westen en vooral in Europa en de groeiende secularisatie van naties, die groot gemaakt werden door het Evangelie en miljoenen mensenlevens gered heeft via haar preken, door de genade van God, gebeurt er een wonder.

Eén van de echt verloren stammen van Israël, de stam van Manasse, door de Assyriërs verbannen in 722 BC, is na 2.736 jaar ballingschap thuisgekomen. Een paar weken geleden, kwamen 38 leden van Bnei Manasseh aan op de luchthaven Ben Gurion in Tel Aviv. In het afgelopen jaar kwamen er 300 thuis en nog eens 860 worden er in de komende 15 maanden verwacht. In het begin van 2015, zullen er 3000 Bnei Manasse in Israël wonen als burgers.

Er zijn er nog eens 6000 in het noordoosten van India, die wachten op toestemming om te komen. Ik was altijd al geïntrigeerd door deze “verloren Joden”. De Chinese Joden spreken ook over hun oude patriarch Manasse, wat tenslotte geen Chinese naam is. En ik had, toen ik Chinees en Chinese cultuur studeerde, de gewoonte om me af te vragen hoe ze in ’s hemelsnaam over deze Patriarch Manasse spreken. Ze zeggen dat ze proberen om de naam in een soort Chinees in te passen, maar het lukte ze niet. Maar ze spreken over hun oude Patriarch Manasse en ik heb me vaak afgevraagd hoe de “Shin Long” stam in Noordoost India, die Chinees lijken, hoe ze op de één of andere manier gescheiden werden van de anderen In China. Ze houden de Sabbat, eten Koosjer, houden de feesten. Hun verhaal is boeiend en spannend. Hun thuiskomen is weer een straal van Glorie, schijnend in een donker wordende en stormachtige lucht.

Als God nog steeds de restanten van de verloren stammen naar Israël terug kan halen, zal Hij zeker Israël verdedigen en bewaren in alles wat hen te wachten staat.

Het was ook een bron van vreugde en een ontroering voor mij, als één van de oprichters van deze evangelische organisaties, namelijk dat de Internationale Christelijke Ambassade in Jeruzalem het merendeel van de kostprijs van de immigratievluchten dekte en Christenen voor Israël, Bridgjes for Peace en Operatie Exodus, zorgden voor fondsen voor hun terugkeer. Moge de Heere deze groepen Christelijke gelovigen die de terugkeer hebben gesteund, rijkelijk zegenen.

Ik sluit deze Update met een profetisch woord van God, gesproken door de Profeet Jesaja, twee en een half duizend jaar geleden en dat nog steeds vervuld wordt.

Jesaja 41:8-14: Maar gij, Israël, mijn knecht, Jakob, die Ik verkoren heb, nakroost van mijn vriend Abraham, gij, die Ik gegrepen heb van de einden der aarde en geroepen uit haar uithoeken, tot wie Ik zeide: Gij zijt mijn knecht, Ik heb u verkoren en u niet versmaad – vrees niet, want Ik ben met u; zie niet angstig rond, want Ik ben uw God. Ik sterk u, ook help Ik u, ook ondersteun Ik u met mijn heilrijke rechterhand. Zie, allen die tegen u in woede ontstoken zijn, staan beschaamd en worden te schande; de mannen die u bestrijden, worden als niets en komen om; gij zult hen zoeken, maar niet vinden, de mannen die u bestoken; zij worden als niets, ja vernietigd, de mannen die tegen u oorlog voeren. Want Ik, de HERE, uw God, grijp uw rechterhand vast; die tot u zeg: Vrees niet, Ik help u. Vrees niet, gij wormpje Jakob, gij volkje Israël! Ik ben het, die u helpt, luidt het woord des HEREN, en uw Verlosser is de Heilige Israëls.”

Ik geloof, dat er in deze Update een enorme hoeveelheid materiaal is, dat in voorbede kan worden omgezet.

En als de Heere de restanten van een verloren stam, die zo vele duizenden jaren ergens in Azië was verloren, kan terugbrengen, Hij alles kan doen. Ik vind het verbazingwekkend en het is net alsof God tegen ons zegt: “Vrees niet, want Ik ben met u.”

Lance Lambert

vertaling: A. Monster