Activiteiten


Steeds meer Palestijnen in Jeruzalem vragen Israëlische nationaliteit aan

Uit angst, dat ze hun verblijfsrechten en het vrije verkeer die deze rechten met zich meebrengen zouden verliezen, vragen Palestijnen in steeds grotere aantallen de Israëlische nationaliteit aan. Ze zeggen dat Israël de voet dwars zet bij de toekenning ervan; het Ministerie van Binnenlandse Zaken ontkent dit en zegt, dat de vertragingen het gevolg zijn van toegenomen werkdruk.

(foto: Palestijnen wachten in de rij buiten het Israëlische Ministerie van Binnenlandse Zaken in Jeruzalem – AP)

Meer Palestijnen in Oost-Jeruzalem vragen het Israëlisch staatsburgerschap aan, in de hoop hun kwetsbare positie als louter inwoners van de stad om te kunnen wisselen voor de rechten en het gemak van reizen, die gepaard gaan met een Israëlisch paspoort.

Maar Israël zet blijkbaar de voet dwars bij de toekenning ervan, volgens degenen, die het spoor van de Palestijnse kandidaten volgen. Advocaten zeiden, dat hun Palestijnse klanten nu maanden wachten voor een afspraak met het Ministerie van Binnenlandse Zaken en gemiddeld drie jaar op een besluit.
Israëlische ambtenaren ontkenden, dat ze probeerden aanvragen te ontmoedigen via de tactiek van pappen en nathouden en zeggen, dat vertragingen het gevolg zijn van een stijging van het aantal aanvragen.

Het debat over het staatsburgerschap weerspiegelt de onzekere status van de 330.000 Palestijnen van Jeruzalem, die 37 procent van de bevolking van de stad uitmaken, 50 jaar nadat Israël de oostelijke sector veroverde en annexeerde.

De overgrote meerderheid heeft documenten, dat ze bewoners van de stad zijn, zodat ze hun werk kunnen doen en zich vrij kunnen bewegen, maar ze zijn geen burgers van één of ander land. Voor reizen naar het buitenland, gebruiken ze tijdelijke documenten, afgegeven door Israël of Jordanië.

Het aanvragen van een Israëlisch paspoort draagt nog steeds het stigma van de stilzwijgende aanvaarding van de Israëlische controle en slechts ongeveer 15.000 Palestijnen hebben er sinds 2003 één verzocht; minder dan 6000 ervan werden naar verluidt goedgekeurd.

Een Israëlisch-Palestijns vredesakkoord is bedoeld om op een dag een einde te maken aan de onzekerheid. Palestijnse leiders hopen, dat Oost-Jeruzalem de hoofdstad van een Palestijnse staat zal worden, die ook de Westelijke Jordaanoever en de Gazastrook zal omvatten, gebieden, die Israël in 1967 veroverde.

Maar de vooruitzichten voor een soevereine staat zijn ver weg, terwijl de Israëlische aanwezigheid in Oost-Jeruzalem groeit. Meer dan 200.000 Joodse Israëli’s wonen nu in Oost-Jeruzalem. Israël beschouwt de gebieden als wijken van de hoofdstad.

Veel Arabische bewoners van Oost-Jeruzalem bewoners voelen zich genegeerd en gepasseerd door de Palestijnse regering, die delen van de Westelijke Jordaanoever regeert, maar door Israël belet wordt om in Jeruzalem op te treden.

Palestijnen die om een paspoort vroegen, zeiden, dat ze pragmatisch moesten zijn.
“Ik wilde mijn recht om in Jeruzalem te wonen niet verliezen, zei Ruba Mueller, een afstammeling van de prominente Nashashibi clan van de stad, over haar beslissing om een Israëlische te worden.
Getrouwd met een Duitser, vreesde de 37-jaar oude in Jeruzalem geboren vrouw, dat ze zonder de bescherming van staatsburgerschap, de Israëlische autoriteiten haar bij een uitgebreid verblijf in Duitsland van haar vergunning als inwoner van Jeruzalem zouden ontdoen.
“Ik was hier geboren, ik ben een Palestijnse” zei Mueller. “Ik wil geen visum, dat zegt, dat ik een toerist ben.”

Een andere Arabische inwoner zei, dat het krijgen van het staatsburgerschap zijn talrijke bureaucratische rompslomp beëindigde. De 34-jarige landmeter, die sprak op voorwaarde van anonimiteit om te voorkomen, dat hij door mede-Palestijnen als onpatriottisch geëtiketteerd zou worden, zei dat hij “gewoon normaal wil leven”.

De annexatie in 1967 door Israël van Oost-Jeruzalem, waartegen het grootste deel van de wereld zich tegen verzet, kwam niet met een aanbod van automatisch staatsburgerschap voor de tienduizenden Palestijnen, die er wonen.

Het alternatief van ingezetenschap had op dat moment geen betekenis, zei Daniel Seidemann, een Jeruzalemdeskundige, die Israëlisch beleid in de stad volgt en erover schrijft. “We boden nooit ernstig staatsburgerschap aan, de wereld zou dat nooit hebben toegestaan en de Palestijnen zouden het niet willen.”

Israëlische ambtenaren wezen er daarna op, dat staatsburgerschap nog steeds aangeboden werd, zelfs indien de meeste Palestijnen, dat niet zouden willen. Burgemeester Nir Barkat, zei, toen hem gevraagd werd om op klachten van officiële discriminatie te reageren, dat het pad naar staatsburgerschap open is.

Palestijnse functionarissen zeiden, dat de wereldwijde erkenning van Oost-Jeruzalem als bezet gebied niet zal veranderen als er meer Arabische inwoners Israëlische paspoorten krijgen.

“De stad zal op een dag worden bevrijd en deze staatsburgerschappen zullen niets betekenen”, zei Adnan Husseini, de ambtenaar, die binnen de Palestijnse Autoriteit belast is met Jeruzalemzaken.

Toch is er sprake geweest van een toename in aanvragen. In 2016, een topjaar dienden 1.081 gezinnen een aanvraag in, vergeleken met 69 in 2003, 547 in 2008 en 704 in 2013, zei het Ministerie van Binnenlandse Zaken.

Volgens cijfers eerst gepubliceerd op de nieuws site van “The Times of Israel” in september, is de verwerking van aanvragen dramatisch vertraagd sinds 2014. Uit meer dan 4.000 individuele aanvragen, werden er slechts 84 goedgekeurd, 161 werden afgewezen en de rest was in behandeling. Het Israëlische Ministerie van Binnenlandse Zaken gaf de schuld aan een zwaardere werkbelasting.

“Er was geen verlangzaming bij het controleproces, maar er is een groeiend aantal aanvragen elk jaar,” zei woordvoerster Sabine Haddad.

Advocaten die Palestijnen vertegenwoordigen zeiden, dat ze geloven, dat Israël Arabieren wil ontmoedigen een aanvraag te doen.
“We zien een duidelijk verband tussen deze schijnbaar onschuldige bureaucratische maatregelen en het demografische belang van Israël ter vermindering van het aantal Arabieren binnen haar grenzen, vooral Arabieren, met stemrecht,” zei advocaat Adi Lustigman, die Palestijnen heeft vertegenwoordigd, die staatsburgerschap zochten.

Sinds 1967 heeft Israël de verblijfsrechten van 14.500 Palestijnen herroepen, vaak omdat ze meer dan zeven jaar uit de stad afwezig waren, zelfs indien ze verhuisden naar buitenwijken in de nabijgelegen Westelijke Jordaanoever voor goedkopere huisvesting.

Arabische inwoners zijn “onderworpen aan voortdurende angst, echte angst, om hun verblijfsrechten te verliezen,” zei Lustigman.

Tot nu toe schijnt staatsburgerschap de beste bescherming te bieden. Maar het pad is vaak lastig.

Mueller vernam onlangs, dat haar paspoort niet zou worden verlengd, omdat ze Israël onmiddellijk na het behalen ervan, 10 jaar geleden, had verlaten. Ze verliest haar staatsburgerschap niet, maar moet terug naar het gebruik van een reisdocument waarvan de geldigheidsduur om de twee jaar moet worden verlengd.

Zelfs het feit, dat haar grootmoeder een nicht was van een van Israëls beroemdste schrijvers, Nobelprijswinnaar S.Y. Agnon, heeft niet geholpen. De grootmoeder trouwde in de Nashashibi familie in de veertiger jaren van de vorige eeuw en bekeerde zich tot de Islam. Later scheidde ze en keerde terug naar het Jodendom.

De aanvragers moeten bewijzen dat zij gedurende minstens drie jaar in de stad hebben gewoond en hen wordt gevraagd om elektriciteitsrekeningen, waterrekeningen en gemeentelijke belastingaanslagen over die periode voor te leggen. Ze moeten ook vaardigheid in het Hebreeuws hebben, hoewel Arabisch een officiële taal is in Israël. Andere weigeringsgronden omvatten geringe strafbare feiten of een veto van de Shin Bet veiligheidsdienst.

“De belangrijkste categorie zijn de mensen die geen antwoord hebben gekregen,” zei Lustigman.
Yoav Yeivin, lid van Jeruzalem’s gemeenteraad, zei, dat de Israëlische autoriteiten zich zorgen maken over het absorberen van meer Arabische burgers, die al meer dan een vijfde van de bevolking van de staat uitmaken.

Aan de andere kant, zei hij, zou de gunning van staatsburgerschap aan ingezetenen van Oost-Jeruzalem hun integratie in de Israëlische samenleving bespoedigen en Israëls claim op de stad versterken en jarenlange verwaarlozing van Arabische wijken verminderen.
“Als ze (de Palestijnen) onder onze regels leven, willen we dat ze hetzelfde hebben als andere burgers in Jeruzalem,” zei hij.

Bron: www.ynetnews.com

Vertaling: PoF

Deel dit artikel

1 reactie

li class="comment even thread-even depth-1" id="comment-60939">
Max
Op 25 december 2017 om 12:30 pm uur

De Palestijnse leiders hebben nooit geheim gemaakt dat zij naar de demografische vernietiging van de staat Israël streven! …De islam begon pas in de zesde eeuw, vele eeuwen nadat de aartsvaders in Hebron werden begraven of Salomo de eerste tempel bouwde in Jeruzalem.

Live – Streaming

Regelmatig organiseert Pillar of Fire LIVE Streaming events ... Klik op deze knop om naar de Live stream pagina te gaan.


E-mail Nieuwsbrief

Schrijf u in voor de Mailings van Pillar of Fire. Naast de berichten die we op de site plaatsen, sturen we ook regelmatig e-mailings met relevante nadere informatie.


Doneer Online

Steun het werk van Pillar of Fire met uw bijdrage. Pillar of Fire heeft de ANBI status en uw giften zijn van de belasting aftrekbaar. U kunt op dit moment doneren via een bankmachtiging en via PayPal.



Radio Israel