Vrienden voor het leven?
De huidige ontwikkelingen en spanningen binnen de Israëlische samenleving, grotendeels veroorzaakt door het politieke beleid van de regering Netanyahu, leidt tot verwarring, vragen en bij sommigen de behoefte om onderling met elkaar van gedachten wisselen. Dit geldt in het bijzonder voor de Joden in het buitenland, maar heel duidelijk communiceert de huidige regering dat zij daar niet op zit te wachten. Kortom, de boodschap vanuit Jeruzalem richting de Joden in diaspora klinkt als: ‘Hou je kop en stuur ons nog meer geld!’
Maar waar het omdraait is de vraag: ‘In hoeverre mag je als vrienden elkaar aanspreken op kernpunten en waarden als bijvoorbeeld: betrouwbaarheid, integriteit en verantwoording?’
Onafhankelijkheid
Waarom stel ik bovenstaande vraag? Het antwoord hierop is dat veel Joden in het buitenland, zowel in Europa als in Amerika, niet aan de indruk ontkomen dat Netanyahu bezig is om de alom gerespecteerde rechterlijke macht te beroven van haar kwaliteit en in het bijzonder haar onafhankelijkheid. Hierin klinkt niet alleen de stem door van verschillende bevriende staatshoofden en regeringsleiders, maar bovenal de stem van vele tienduizenden Joden vanuit heel de wereld.
Eigenzinnig?
Hoe dat zo? Velen van hen ontkomen niet aan de indruk dat juist wanneer bevriende relaties en goede vrienden de Israëlische regering adviseren om wijs, tactvol en verstandig te handelen, de premier van Israël, Netanyahu, juist plankgas geeft om de huidige politieke hobbels en valkuilen te beslechten. Van belang hierbij is dat niet alleen de seculiere Joden in het buitenland gekant zijn tegen de huidige politieke voorstellen van de huidige Israëlische regering. Integendeel, ook de conservatieve en modern-orthodoxe Joden in diaspora laten hun stem horen door zich publiekelijk uit te spreken tegen de huidige gang van zaken. Helaas, de reactie vanuit de regering, bij monde van de minister van diaspora en antisemitisme luidt: ‘Bemoeien jullie je met jullie eigen zaken!‘
Onafhankelijkheid
Een dergelijke reactie is op zich niet vreemd wanneer het buitenland zich bemoeit met het bestaan van Israël. Alleen, het gaat hier niet om haar eigen onafhankelijkheid, de hoofdstad Jeruzalem, de veiligheid van haar eigen burgers of haar strijd tegen terreuraanslagen.
Israël is sowieso niet langer meer kwetsbaar. Haar leger is zeer gerespecteerd en geldt als een van de beste in de wereld. Het is een land dat zijn militaire en civiele kennis en kunde over de gehele wereld exporteert.
Democratie
Echter, de grootste bedreiging waar de staat Israël en haar burgers vandaag de dag mee geconfronteerd worden, is de aantasting van het fundament van haar democratische rechtssysteem. Een aanslag op het democratisch bestaan van Israël dat wordt ondermijnd door haar meest religieus-nationalistische regering, sinds het bestaan van de staat Israël. Betekent dit dat Joden in diaspora maar hun mond moeten houden omdat de premier en zijn ministers dat vinden? Dat lijkt mij niet, want goede vrienden zijn geen ja-knikkers en (h)echte vriendschap bestaat niet uit het mijden van scherpe discussies en het negeren van wijze adviezen.
Vriendschap
Zeker niet, want goede vrienden blijven vrienden en keren elkaar niet de rug toe wanneer iemand zijn mening en visie hem of haar niet zint!
Recente reacties