Loofhuttenfeest en Vreugde der Wet

(Foto: Sukotviering bij de Westelijke Muur – Jacob Shane, PikiWiki-Israel/Wikimedia)

Het Loofhuttenfeest (Lev. 23), het derde en laatste van de drie grote Feesten, begint dit jaar (2013, 5774) op woensdagavond 18 september, de 15e van de maand Tisjri (erev Soekot).

Het duurt 7 dagen, t/m woensdag 25 september. Het Loofhuttenfeest is hét Feest, de laatste van de jaarlijkse cyclus. De eerste en de “achtste” dag van het Feest zijn een sabbat.
Het is een feest van uitbundige vreugde, waarin men gedenkt hoe God het volk Israël na 40 jaar omzwervingen door de woestijn, in het beloofde Land bracht. Hoe God heeft voorzien, en Zijn beloften nakwam. Er worden op balkons en in tuinen loofhutten gebouwd (soekot), waarin men ’s avonds de maaltijd gebruikt. Zo gedenkt men de tijd in de woestijn waarin men in tenten woonde, en waarin God voorzag in alles wat nodig was.

Op donderdag 26 september, de ‘achtste dag’, wordt het Slotfeest gevierd (Sjeminie Atseret, de achtste dag). De dag erna, vrijdag 27 september is dan Simchat Torah, De Vreugde der Wet. Dit is het feest van de vreugde over de Tora (de vijf boeken van Mozes), Gods Onderwijzing, die Hij gaf aan Israël. De Tora wordt elk jaar helemaal gelezen, en na Simchat Tora begint de jaarlijkse lezingencyclus (de parasjot) weer opnieuw.

Deel dit artikel

3 reacties

li class="comment even thread-even depth-1" id="comment-2201">

Hadassah

Op 16 oktober 2013 om 11:19 am uur

Verlangen om samen een te zijn…vreugde te hebben op Abba YHWH’s dagen. De profeten vervuld zien volgens Abba’s voorwaarden.Komt het verlangen van voornamelijk christenen niet voort uit het feit dat Abba roept tot ommekeer?Ommekeer naar de Vader, ommekeer naar Zijn huisregels, waar de oudste zoon altijd was? Er ontbreekt lijkt het wel nog steeds iets…Het sluit nog niet naadloos op elkaar. We zijn nog onderweg…Het is nog niet vervuld. de najaarsfeesten zijn nog niet vervuld hoewel ze net als de vervulde voorjaarsfeesten geboden zijn te houden.Het onbedoelde willen lijken op Judah,komt dat niet voort uit de jaloezie waarvan Jesaja 11 vanaf vers 13 getuigt?”En de nijd van Efraim zal wegwijken, en de tegenpartijders van Juda zullen uitgeroeid worden; Efraim zal Juda niet benijden, en Juda zal Efraim niet benauwen”.
Ook Judah reageert met emotie op hen die eigenlijk Efraïm zijn,gezien het woord “benauwen”.Kunnen zij die zich geen joden noemen en wel de Torah bewaren en doen, al aliyah maken zonder Yeshua te verloochenen,als zijnde bekeerd Israeliet? Zou dat te maken hebben met Abba’s tijd? We zien uit naar het herstel aller dingen en ja dan kunnen we samen blij zijn op Zijn Sukkot tesamen met geheel Israel over wat Hij, Abba YHWH heeft gedaan aan ons,dankzij het verlossingswerk van Yeshua….Of zie ik dat verkeerd? Shalom, Hadassah

li class="comment odd alt thread-odd thread-alt depth-1" id="comment-2093">

Ray William

Op 12 oktober 2013 om 11:08 am uur

Sjabbat Sjalom, Het land is van JHWH, bedoeld voor Zijn volk, Ja er komt een dag dat mensen (Zijn volk) die Zijn wet vanuit hun hart doen en van hun hart zijn besneden, in sjaloom zullen leven in Israel. Dan zal het lands ook onder de bescherming zijn van de Koning. Als ik nu naar Israel kijk zie ik geen Koning, geen sjaloom geen volk die eenparig Zijn wet en inzettingen doen en de vele andere gebeurtenissen die dan ook gelden. Blijkbaar moet er nog heel wat gebeuren, en als eerste dat mensen weer terug gaan naar de oude paden (Torah) ipv het navolgen van tradities en overleveringen van mensen. Israel is nu gevuld met religies, met diverse heidense volken, met ongehoorzaamheid etc. etc. Zeer vreemd dat zovelen al spreken van vervulling van oude profetieen, er is een begin maar wees niet tervreden dit stelt niets voor met hetgeen gaat doen.
Lees uw bijbel, Ray William

li class="comment even thread-even depth-1" id="comment-1743">

Willem Dozy

Op 27 september 2013 om 8:02 pm uur

Ieder jaar is het een feest om actief deelnemer te zijn op het Loofhuttenfeest. Een week lang herdenken hoe ons voorgeslacht de woestijnreis maakte.

Juist in die periode van 40 jaar waren wij zeer dicht bij G’d en mochten Zijn bescherming ervaren. De tien woorden die we ontvingen, de wonderlijke voedsel- en watervoorziening, het uitwerken van de tien woorden, specifieke wetten die als een gouden afbakening waren waarbij wij ons veilig voelden. Een gouden tijd voor wat de nabijheid bij G’d. We waren nog niet op de plaats van bestemming aangekomen in ons eigen land wat onze G’d ons heeft beschikt.

We kregen in de uitwerking van de 10 woorden te horen dat we zeer nauwgezet moesten leven. Dan zou het ons goed gaan in ons thuisland. Door ongehoorzaamheid aan G’d kwamen we in de diaspora terecht. Nu we geheel volgens de belofte van G’d weer terug mogen keren naar ons land komt de gehele wereld in opspraak.

Wat is er toch op tegen om ons die ruimte niet te gunnen?