Buitenlandse parlementsleden brengen bezoek aan Joods Hebron en tarten UNESCO en Ramallah

Door Raphael Ahren –  20 oktober 2016

HEBRON – De vorige week door de UNESCO aangenomen resolutie deed meer dan de Joodse en Christelijke binding met Jeruzalem ontkennen. De tekst heeft ook een hoofdstuk over het graf van de Patriarchen in Hebron, die de plek “Palestijns terrein” noemt.
Hoewel in de resolutie wordt erkend dat het gebouw – dat daarin “Al-Haram Al-Ibrahimi/Graftombe van de Patriarchen” wordt genoemd – “religieuze betekenis heeft voor het Jodendom, het Christendom en de Islam,” wordt erin gesteld dat het “een integraal deel van Palestina” is.
Woensdag, een dag nadat het bestuur van de UNESCO de omstreden resolutie bekrachtigde, bezochten 15 Christelijke parlementsleden uit Europa, Afrika en Latijns-Amerika het graf van de Patriarchen en andere delen van Joods Hebron in een opvallende bevestiging van steun voor de Joodse aanspraken op het Heilige Land. Jack van der Tang, oprichter en direkteur van Pillar of Fire was op uitnodiging van de organisatie ook aanwezig tijdens het bezoek en reisde samen met Kees van der Staay naar Israël.

De parlementsleden, die deel uitmaken van een netwerk van 35 pro-Israëlische parlementaire fracties die in totaal meer dan 1.000 leden bevat, werden getrakteerd op een rondleiding door Joods Hebron en werden als gast ontvangen door de woordvoerders van de gemeenschap en andere leiders die de nederzettingen steunen.

De buitenlandse hoogwaardigheidsbekleders, afkomstig uit landen als Zweden, Zwitserland, Zuid-Afrika en Uruguay, leken eensgezind. “Dit land behoort tot de Joden en vooral deze plek”, aldus dominee Malani Mtanga, een parlementslid uit Malawi. “We respecteren dit land als een plaats, die tot Abraham behoort. Het werd gekocht door en behoort tot Abraham en moet als zodanig worden gerespecteerd en als zodanig worden beschermd.”

De UNESCO-resolutie is niet alleen onrechtvaardig tegenover de Joden, maar ook tegen de hele wereld, omdat zij ook de Christelijke wortels in het Heilige Land ontkent, vertelde Mtanga aan verslaggevers op de trappen naar de plek die door Joden vereerd wordt als de laatste rustplaats van Bijbelse aartsvaders en vrouwelijke gezinshoofden Abraham, Sarah, Izaäk, Rebecca, Jacob en Leah en door Moslims wegens Abrahams belang als profeet in de Koran. “De UNESCO heeft geen bevoegdheid om de geschiedenis van dit land uit te wissen.”

De buitenlandse parlementsleden waren op bezoek in de marge van de jaarlijkse conferentie van de Israel Allies Foundation, die medegefinancierd wordt door het Joodse Wereldcongres en al jaren Christelijke en Joodse pro-Israël parlementsleden uit verschillende landen naar het Heilige Land heeft gebracht tijdens Soekot, het festival waarbij volgens de Joodse traditie, de volkeren van heel de wereld naar Jeruzalem komen. Maar woensdag (19 okt. 2016 – red.) was het de eerste keer dat een groep buitenlandse parlementariërs de Joodse gemeenschap van Hebron bezocht, zeiden de organisatoren.

Palestijnse tegenstand

De PLO/PA (Palestijnse Bevrijdingsorganisatie) probeerde het bezoek te blokkeren en lobbyden daar zelfs voor bij de regeringen van de parlementsleden. Het Zuid-Afrikaanse parlementslid Kenneth Meshoe zei dat hij de Palestijnse druk voelde, maar beweerde met klem, dat hij er niets dan bittere minachting voor voelde.
“De Palestijnse Autoriteit deed me denken aan de dagen van de apartheid, toen ik geen toestemming had om te reizen zoals ik wilde,” zei hij.

Net als alle andere deelnemers, drukte Meshoe, de voorzitter van de Afrikaanse Christen-Democratische Partij – die momenteel drie van de 400 zetels in de Nationale Vergadering heeft – zijn verontwaardiging uit over de Jeruzalem-resolutie van de UNESCO en hij zwoer dat hij zijn regering zou vertellen dat zij hypocriet zijn in hun steun voor de resolutie.

Waarom hebben veel christelijke landen de tekst (van de resolutie) gesteund, ondanks de geschiedvervalsing ervan?

“Het is moeilijk uit te leggen,” zei Meshoe, daaraan toevoegend dat “één van de redenen lafheid kon zijn. Wij hebben veel politieke leiders die lafaards zijn, die geen ruggengraat hebben, die niet voor hun overtuigingen opkomen. Veel politieke leiders zijn als dode vissen, die met de stroom meegaan. En ik denk dat het nu hoog tijd is, dat Afrika leiders voortbrengt die stoutmoedig zijn, die voor hun overtuigingen zullen opkomen en niet met alle winden meewaaien.”
Meshoe was tientallen malen in Israël, maar nooit in Hebron. “Het versterkt mijn geloof”, zei hij na het bezoek, dat begon met een bezoek aan het graf van de Patriarchen. De lokale gids van de groep was Noam Arnon, een doorgewinterde pleitbezorger voor de Joodse gemeenschap van Hebron. Hij schrijft momenteel een doctorale scriptie over “de geschiedenis en het mysterie” van de heilige plek.

2000 jaar Joodse geschiedenis

Terwijl de buitenlandse hoogwaardigheidsbekleders hun weg baanden door massa’s Joodse toeristen, sprak Arnon over de 2000 jaar geschiedenis van het gebouw en juicht over het “wonder” van de Joodse terugkeer naar Hebron, nadat dezen vluchtten voor het Arabische geweld in de Arabische opstand in 1936-39. “Dit gebouw werd opgericht, 700 jaar vóórdat de islam ontstond” zei hij.

“Dit is geen Disneyland. Dit vormt de basis van de mensheid,” vertelde Yishai Fleisher, een woordvoerder van de Joodse Gemeenschap van Hebron. “Neem een ogenblikje om je erover te verwonderen.”
De parlementsleden namen selfies met de graftekens (plaatsaanduidingen, die eruitzien als graven, maar die de ondergrondse ligging van de tombe aangeven) van de patriarchen en enkelen voegden zich bij een groep orthodoxe mannen, die in een cirkel dansten ter gelegenheid van Soekot (Loofhuttenfeest).

Spreker na spreker beschreef Hebron als een wereldwonder – de burgemeester van Efrat, Oded Revivi noemde het “de meest complexe en intense plaats in de wereld” – en benadrukte, dat het mogelijk is om in de straten van de stad te wandelen, zonder dat je bang hoeft te zijn voor een aanval.

Na het Graf van de Patriarchen liep de groep door een straat met door luiken gesloten Palestijnse winkelpuien. Fleisher, de internationale woordvoerder van de Joodse gemeenschap gaf toe dat het “betreurenswaardig” was, dat de Israëlische troepen deze winkels moesten sluiten, maar noemde een “gevoel van gevaar als gevolg van “veel terrorisme”, dat uit deze plaatsen naar boven kwam.

“Ze (de winkeleigenaren) werden er niet uitgezet; velen van hen wonen hier nog,” zei hij. “Aan allen was compensatie aangeboden; sommigen namen het, sommigen niet. Maar het is geen spookstad die we ‘etnisch zuiverden’, zoals de media het graag voorstellen.”

Op weg naar de volgende stop – de Tel Rumeida uitkijkpost – werd de parlementsleden een trap getoond, die ongeveer 4500 jaar geleden in de vroege Bronstijd gebouwd werd. Toen Abraham hier samen met zijn zoon liep, zei Fleisher, zal hij Izaäk waarschijnlijk hebben verteld dat dit één van de oudste structuren van de mensheid was.

Recht tegenover de trap woont de extreemrechtse activist Baruch Marzel, die de buitenlandse hoogwaardigheidsbekleders uitnodigde om wat te komen drinken; niemand ging op het aanbod in.

“Niet iedereen is antisemitisch,” vertelde Marzel Israëlische verslaggevers toen de parlementsleden zijn huis passeerden. “Een groot deel van Europa is echt antisemitisch. Degenen die Israël niet steunen, zijn het automatisch.”

Op de Tel Rumeida uitkijkpost, werd de parlementsleden “Arabisch Hebron” getoond, dat Fleisher beschreef als een bruisende stad die weinig gemeen heeft met haar internationaal imago als stad van verdeeldheid en conflict. Hebrons reputatie als een stad van “Israëlische apartheid” is een “mythe” zei Fleisher, eraan toevoegend, dat Hamas hier de “overheersende factor van politiek en gewoonten is.”
(Er wonen ongeveer 180.000 Palestijnen en 10.000 Joden in de stad – 1000 in Hebron en 9.000 in het aangrenzende Kiryat Arba.)

Later, tijdens de lunch, overlaadden Revivi, de burgemeester van Efrat en andere sprekers de parlementsleden met subtiele en niet zo subtiele boodschappen ter ondersteuning van een één-statenoplossing. Revivi, die ook een hoge functionaris is van het overkoepelingsorgaan van de kolonisten, de Yesha Raad, sprak over de uitstekende relatie die hij heeft met de Palestijnen die in het gebied wonen en verklaarde, dat “hoge hekken geen goede buren maken” en dat een betere samenwerking met de Israëlische autoriteiten alles is, wat de Palestijnen willen.

Josh Reinstein, van de Israel Allies Foundation, zei dat het idee, dat een Palestijnse staat zonder Joden tot vrede kan leiden, een “mythe” was.

De parlementsleden luisterden en knikten beleefd, maar toen hun later naar hun mening gevraagd werd, zeiden verscheidenen, dat ze de oprichting van een Palestijnse staat ondersteunen.

“Ik ben voorstander van een tweestatenoplossing, zolang de Palestijnen het bestaansrecht van Israël binnen veilige grenzen erkennen,” zei Meshoe, het parlementslid uit Zuid-Afrika.

Besefte hij, dat hij de hele dag geluisterd had naar sprekers, die beslist tegen een Palestijnse staat waren? “Ik heb me met velen van hen nog niet beziggehouden,” antwoordde hij.

NB. Op de foto helemaal bovenaan staat namens Nederland Kees v.d. Staaij (SGP, 7e van rechts) bij de groep. Ook hierbij aanwezig was Jack van der Tang (Pillar of Fire, 6e van links).

(De resolutie werd ingediend door Algerije, Egypte, Libanon, Marokko, Oman, Qatar en Sudan. De zes tegenstemmers waren: Estland, Duitsland, Litouwen, Nederland, het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten.- PoF)

Bron: www.timesofisrael.com

Vertaling: PoF