Veel Urkers hebben een kloppend hart voor Israël

Sinds kort zet een steeds groter wordende groep Urkers zich in voor het Joodse volk, in het bijzonder voor de Joden in Oekraïne. Het begon met een klein groepje vrienden, die met enkele negenpersoonsbusjes, zich aanmelden om de Joden in Oekraïne te helpen, na de militaire aanval door Rusland. Vandaag de dag is hun initiatief uitgegroeid tot een project voor bijna het gehele dorp. Steeds meer mensen uit Urk zetten zich voor hen in. Niet vreemd in de ogen van de vriendgroep, want buiten Israël worden Joden vaak gezien als vluchtelingen, uitbuiters of op z’n minst beschouwd als tweederangsburgers.

Hun motivatie en enthousiasme voor het Joodse volk kwam niet zomaar uit de lucht vallen. Al jaren eerder gingen ze een keer op vakantie naar het land Israël. Tijdens deze vakantieperiode groeide hun liefde voor het Joden en de staat Israël. Na hun terugkomst zijn zij zich gaan verdiepen in de geschiedenis van het volk van God, waardoor hun verbondenheid met hun land en haar inwoners toenam. Natuurlijk speelden de profetieën, die beschreven staan in het geschreven Woord van God, daarbij een belangrijke rol. Ook omdat daarin nadrukkelijk wordt vermeld dat God Zijn eigen volk weer terug gaat brengen naar het beloofde land.

Vanuit die liefde voor het Joodse volk vertrok op 12 maart vertrok de eerste groep vrienden, met hun 2 negen persoons-busjes, richting Oekraïne. Deze groep bestond uit de volgende personen: Paulus en Meindert de Boer, Jan Bakker en Willem Bakker. De andere, tweede, groep vrienden waren: Jaap Hakvoort, Jan Jongman, Jan Ras en Andries de Vries. Beide groepen wisselden elkaar wekelijks af door het vliegtuig te nemen naar Roemenië om vervolgens door te reizen richting de grens met Moldavië. Gezamenlijk hebben beide groepen, over een periode van meerdere maanden, zich ingezet door vele keren heen en weer te rijden om zo hun Joodse passagiers uit Oekraïne veilig over de grens in Moldavië te brengen.

Elke rit die de mannen maakten, naar een afgesproken locatie ergens in Oekraïne, nam al gauw zo’n vier uur in beslag. Tijdens deze tochten reed de vriendengroep vele uren door het land van Zelensky met haar uitgestrekte graanvelden en een hoop wapengeweld. Gedurende deze lange ritten wisselden de mannen elkaar af. Behalve het veilig wegbrengen van de Oekraïense Joden naar Moldavië, verrichten de mannen ook nog andere bijkomende werkzaamheden.

Over hun persoonlijke ervaringen en indrukken merkten ze op dat dit werk veel indruk op hen heeft gemaakt. Sowieso is autorijden intensief, zeker in een andere omgeving. Tel daarbij nog eens op: de lange dagen, een onbekende omgeving, de bijkomende spanningen vanwege het oorlogsgeweld, het persoonlijke leed van kinderen, ouders en familie en vrienden en iedereen kan zich voorstellen dat een dergelijke en bijzondere onderneming veel van iemand vraagt. Het is veelzeggend dat de vriendengroep, ondanks de intensiviteit van zo’n veeleisende onderneming, zoals zijzelf ook hebben aangeven, zich nooit onveilig heeft gevoeld. Iedereen ervoer en beleefde, tijdens deze periode, dat je als christen gedragen wordt door het gebed van je medebroeders en zusters in het geloof.

Een mooie en veelzeggende bijkomstigheid is dat de inzet en het werk van de vriendengroep uit Urk, voor de Joden in Oekraïne, door veel mensen werd gewaardeerd. Dit leidde ertoe dat deze groep Urkers al snel uitgroeide tot zo’n twintig man. Ook werd door enkele andere Urkers een sponsoractie op touw gezet voor de financiering van de brandstof en andere bijkomende onkosten. De Urkers bedachten nog enkele andere initiatieven, zodat de inwoners van Urk op verscheidene manieren konden hun dorpsgenoten konden ondersteunen, bijvoorbeeld door een (financiële) bijdrage en/of het kopen van loten tijdens de voorjaarsmarkt. Ook de kerken droegen hun steentje bij, waaronder de Gereformeerde kerk, door de collecte van hun samenkomst in zijn geheel te doneren aan het goede werk in Oost-Europa. Een actie die nog eens vele duizenden euro’s opleverde, onder meer bestemd voor de activiteiten van de vriendengroep. Een gebaar dat door hen zeer gewaardeerd wordt: ‘We hebben gelukkig al mooie giften gehad, maar we weten ook dat er meer nodig is. We weten dat velen al ruimhartig geven aan allerlei stichtingen. Toch willen we het genoemd hebben.’ Kortom, een groep bewogen jonge gasten die blij is met de betrokkenheid en inzet van vele mensen, zowel vanuit Urk als daarbuiten, ten behoeve van de Joden in Oekraïne en omliggende landen en hun aliyah.