Regering Netanyahu doet te weinig tegen stijgende prijzen en groeiende armoede

Deze maand verhoogde de Bank of Israel haar referentietarief met 0.25%, waardoor deze gestegen is tot 4,75%. Dit deed zij in een poging om verdere inflatie tegen te gaan. Het is alweer de tiende verhoging binnen een periode van een jaar. De Bank van Israël zegt dat de aanleiding voor deze stijging ligt in de alsmaar stijgende inflatie, waardoor een strak monetair beleid noodzakelijk is. Waarom? Dit doet de Bank of Israel om ervoor te zorgen dat de inflatie afgeremd wordt.

In het afgelopen jaar ligt de gemiddelde inflatie rond de 5%. Van belang is de vraag: ‘Wat betekent dit voor de gemiddelde Israëliet?’ Het is voor de gemiddelde Israëliër lastiger om te voldoen aan zijn maandelijkse aflossing. Gemiddeld steeg de maandelijkse aflossing sinds het voorjaar van 2022 met bijna 1.200 sjekel (zo’n 300 euro) p/mnd. De aanleiding ligt in de historisch lage rente van 0.1% in het voorjaar van 2022. Velen werden aangemoedigd om (nieuwe) hypotheken af te sluiten, wat leidde tot een stormloop in de aankoop van appartementen. Echter, het afgelopen jaar verhoogde de centrale bank alsmaar de rente, stagneerde de vastgoedmarkt en zakte de verkoop van woningen en appartementen ineen.

Daarbij vond ook in Israël opnieuw een nieuwe golf van prijsstijgingen plaats, waaronder gas, elektra en voedsel. Bij laatstgenoemde geldt dit sterk voor de basisproducten voor onze levensonderhoud. Vele experts zeggen hierover dat het besluit van de Bank of Israel om telkens de rentetarieven te verhogen niet meer effectief is. Het is veel zinvoller dat de overheid actieve stappen zet om de kosten voor levensonderhoud te verlagen door bijvoorbeeld: het verlagen van de tarieven van elektra, water en de onroerendgoedbelasting.

De huidige situatie draagt ook bij dat de burgers in het land steeds kritischer kijken naar de politiek, zoals blijkt uit recent onderzoek, uitgevoerd door het Israëlisch Democratisch Instituut (IDI). Daaruit kwam naar voren dat de meerderheid (60%) van het land gelooft dat de overheid als eerste verantwoordelijk is voor de hoge kosten van het dagelijks leven.

Bijna de helft van de bevolking (40%) noemt de (zeer) hoge kosten voor levensonderhoud als het probleem dat hen de meeste zorgen baart. Meer dan driekwart van de inwoners geeft aan dat ze een of meerdere uitgavenposten moeten opgeven. Verder moet een derde van de bevolking afzien van het kopen van allerlei basisartikelen, zoals: kleding, voedsel en vervoer.

Wat meespeelt bij de groeiende onvrede onder de bevolking is dat ze haar belofte, tijdens de verkiezingen, om de kosten voor levens-onderhoud in toom te houden niet nakomt! Een zorgelijke ontwikkeling, niet alleen voor de bevolking maar ook voor het vertrouwen in de politiek, haar leiders en de democratie.