In de politiek spelen betrokkenen vaak op de man. Dit geldt ook voor de Israëlische politici, waarbij zelfs de directeur van het Yad-Vashem museum gebombardeerd werd tot speelbal in de Israëlische politieke arena . Dit rechtvaardigt de vraag waar de grens ligt om a-politieke instellingen en organisaties te gebruiken of zelfs te misbruiken voor eigen politiek gewin, zoals de directeur van het Yad Vashem museum, de heer Dani Dayan. Kortom, wat is er gebeurd dat het zover is gekomen in een oververhitte maatschappij in het land Israël?
Aanleiding hiertoe is het bericht dat de regering de huidige minister van Onderwijs, Yoav Kisch, al een tijd probeert om van de directeur van Yad Vashem af te komen. Op de achtergrond spelen allerlei persoonlijke gebeurtenissen en motieven een rol om de heer Dayan weg te werken als de directeur van het Yad Vashem museum. In een onlangs gepubliceerde brief staat dat er sprake zou zijn van wanbeheer binnen de internationaal zeer gewaardeerde organisatie. Echter, deze beschuldigingen wijst Dyan resoluut van de hand.
Maar welke overwegingen en gebeurtenissen spelen in dit politieke steekspel een rol. Is het misschien dat Dayan enkele jaren geleden zich afscheidde van de Likudpartij? Of was hij het feit dat hij zich aansloot bij een politieke partij als Sa’ar? Maar ook het feit dat Dani Dayan in het verleden als leider en spreekbuis fungeerde voor de verschillende nederzetting kan een rol spelen. Deze kwestie speelde op zijn voordracht als ambassadeur in Brazilië.
Een andere mogelijkheid kan zijn de uitnodiging van de zangeres Keren Peles door het Yad-Vashem museum, een van de felste criticasters van de huidige regering en haar beleid. Maar wat ook de achterliggende beweegredenen zijn van de betrokken (bewinds)personen, er zijn voldoende goede redenen om het wereldwijde beroemde Holocaustmuseum niet te betrekken bij een of ander politiek steekspel. Allereerst omdat het Yad Vashem een van de beroemdste en gerenommeerde instelling die handelt over een zeer donkere hoofdstuk van zowel de Joodse als de menselijke geschiedenis.
Daarbij gaat het hier om een instelling die verschillende doelen dient, waaronder een plek waar overlevenden van de Holocaust, evenals hun nakomelingen en bezoekers vanuit de hele wereld dit gebeuren kunnen gedenken, herdenken, herinneren en weerspiegelen. Ook fungeert het Yad Vashem als een onderwijsinstelling voor zowel wetenschappelijk onderzoek als een instelling om deze Holocaust levend te houden onder de vele jongere generaties wereldwijd. Als laatste fungeert het Holocaustmuseum ook als herdenkingsruimte voor degenen die hun leven riskeerden en het leven lieten voor het Joodse volk in Europa.
Bovenstaande argumenten en redenen moeten voldoende zijn om een organisatie als het Yad Vashem museum uit de politiek arena te houden. Want het kan niet zo zijn dat de leidinggevende van zo’n historisch waardevolle instelling bepaald wordt door hun politieke kleur en overtuiging.
5september23
Je kunt geen reactie geven op dit bericht.
Recente reacties