De dag van Terugkeer in een land vol tegenstellingen

Deze week vierden de Israëliërs de dag van de terugkeer (Aliyah-Day: 31 okt-1 nov). Een dag waarop mensen stilstaan bij de totstandkoming van de staat Israël en het groeiend aantal nieuwkomers in het door God beloofde land. Een land waarin iedere nieuwkomer zijn of haar eigen weg moet zien te vinden. Maar ook een land dat vol zit met onverklaarbare tegenstellingen die voor nieuwkomers niet logisch zijn, maar juist daardoor een land is met zijn eigen charme. Zelfs voor hen die al jaren na hun aankomst in het beloofde land met regelmaat daaraan worden herinnerd.

Typex en fax

Een recent voorbeeld, uit het leven van de oudere generatie nieuwkomers, is dat bij het overmaken van een geldbedrag naar een bevriende relatie. Wat was het geval, de digitale applicatie van de bank zelf werkte om onverklaarbare redenen niet. Zelfs de bank kon er niet uitkomen en uiteindelijk werd het bedrag alsnog door middel van een formulier overgemaakt. Een week later liepen wij opnieuw tegen hetzelfde euvel aan en tot onze verbazing werd dit probleem eenvoudigweg opgelost door middel van typex. De bankmedewerker pakte het oude formulier, opende het potje typex, pakte het kleine kwastje eruit en lakte het oude bedrag weg en wapperde met het formulier even voor de kleine ventilator die op zijn bureau stond. Nadat de typex was opgedroogd, vulde hij het nieuwe bedrag in, faxte hij het zojuist bewerkte formulier naar een vesting elders in het land om ons vervolgens ons te bedanken voor de medewerking en het vertrouwen in hun organisatie.

Start-Up Nation?

Nadat wij weer in de drukke winkelstraat stonden, keken wij elkaar met wijd opengesperde ogen aan. Vervolgens vroegen wij ons hardop af hoe zoiets mogelijk was in een land die bekend staat als een ‘Start-Up Nation’. Een land dat bestaat uit een groot aantal snelgroeiende bedrijven dat tevens in een marktbehoefte voorziet en door de ontwikkeling van innovatieve en praktische producten, processen of diensten de markt en maatschappij tegemoetkomt. Deze en andere vergelijkbare ervaringen van de nieuwkomers in het beloofde land leiden niet alleen tot verbazing of een bepaalde mate van frustratie. Een dergelijke houding en werkwijze herbergt ook een bepaalde charme. Een charme of levenshouding die kenmerkend is voor het land Israël en haar inwoners.

Eenvoud en techniek

Een ander veelzeggend en aansprekend voorbeeld van het leven als nieuwkomer in het land van melk en honing gaat over onze moderne maar kapotte leeslampjes bij ons bed. Wij namen deze mee en gingen daarmee de stad in. We kwamen uit bij een elektrische grot van Aladin; een ondergrondse ruimte die alleen met een trap bereikbaar was, vol gestouwd met dozen vol met elektrische onderdelen, apparaten en allerlei ander materiaal. Nadat hij ons verhaal had aangehoord, begon de jongeman, gekleed in een grijze overall en zonder een woord te zeggen, vervolgens een half uur te prutsen en te rommelen aan de draden en schakelaar van beide high-design leeslampjes. Hij testte, verwarmde en onderzocht beide lampjes onder meer met behulp van een vlammetje. Uiteindelijk sleutelde hij en stelde hij de lampjes nog bij totdat ze beiden weer helder licht gaven.

Verbazingwekkend

De kosten bedroegen slechts 30 sjekel, een belachelijk laag bedrag voor de reparatie. Hij weigerde zelfs om het bedrag van 50 sjekel aan te nemen. Dit voorbeeld en vele anderen, waaronder: de leuke recreatietuinen en de groene kleine parken, het moderne wegennet met lightrail en de vele bijzondere opgravingen, vele jongeren en ouderen die de Thora bestuderen en leger en politie zorgdragen voor de veiligheid van haar inwoners.

Improviseren

Ook is Israël een land dat flexibel omgaat met situaties, gebeurtenissen en afspraken, want toen een familielid van ons met haar militaire dienst zou beginnen, werd deze voor enkele dagen uitgesteld. Waarom? De begrafenis van de prominente 94-jarige rabbijn Chaim Kanievsky vond plaats en deze gebeurtenis trok heel veel aandacht. Zo’n drie kwart rouwenden vulden de straten en zorgden voor verkeersopstoppingen in de stad en omstreken.

Maar ook de offers die door de jonge generatie wordt gebracht als gevolg van de militaire conflicten met buurlanden, de aanslagen, het geweld en de terreur door Palestijnen en andere felle antisemieten die de staat Israël van de kaart willen vegen. Elk jaar staat het land Israël stil bij de vele slachtoffers van (militair) geweld; bijna 25 duizend omgekomen (jonge) mensen, waarvan het merendeel dienden als militair bij het Israelisch Defense Force (IDF).

Immigranten

Zo heeft een grote groep Joden na de Tweede Wereldoorlog ervoor gekozen om hun schouders eronder te zetten om het beloofde land eigen te maken door te investeren en deze te ontginnen met bloed, zweet en tranen voor hun eigen toekomst en die van hun nageslacht, hun familie, vrienden, kennissen en voor de vele nieuwkomers.